Participatiesamenleving: hèt woord van 2013. Voor jezelf en elkander verantwoordelijkheid nemen, in goede en slechte tijden, ongeacht huidskleur, accent, leeftijd of sekse. Op papier een fantastisch streven, maar in de praktijk bleek deze verbroedering zich in een totaal andere vorm dan verwacht te manifesteren.

Zaterdag kreeg ik een bijzondere poster in de brievenbus. Op de poster stond het hoofd van de veroordeelde pedofiel Benno L. afgebeeld. De prent contrasteerde sterk met de verjaardagskaarten die ik ook op deze dag kreeg. Ik woon in Venray, een middelgroot dorp in Noord-Limburg. Een plaats waar Benno L., als onderdeel van een resocialisatieprogramma, ook gaat wonen. Onder zijn hoofd stond met grote blokletters geschreven dat Venray het niet accepteert dat viespeuken zoals hij hier komen te wonen.

Gisteren was Jeroen Krabbé te gast bij De wereld Draait Door om iets over zijn autobiografie te vertellen. Niet zomaar een autobiografie, nee, een boek vol met schetsen en tekeningen waaraan je zijn jeugdige ontwikkelingen af kan leiden. Jeroen las trots een tekst voor die op de achterkant van één van de tekeningen geschreven stond, een uitspraak van de kleine Jeroen zelf, bewaard door zijn vader. Uit dit citaat bleek dat de 4-jarige Jeroen al wist wie Picasso was, iets wat knap is voor een kleuter.

Özcan Akyol, een succesvol debutant met het boek ‘Eus’. Ik zag hem zaterdagmorgen via Uitzending Gemist in het programma ’24 uur met…’ De eerste keer dat ik hem zag zat hij bij De Wereld Draait Door aan tafel. Daar zei hij dat hij de meeste schrijvers misgunners vindt. “Narcisten”, zei Özcan. “En ik ben misschien nog wel de grootste”, reflecteerde hij meteen op zichzelf. Zijn eerlijkheid intrigeerde mij. Wie is deze schrijver? Wat is zijn verhaal?

Met zijn ezel, schrijfblok en bagage trekt hij door het Belgische platteland met enkel zijn benen als vervoersmiddel. Als de avond valt vraagt hij aan de plaatselijke parochie of ze misschien een slaapplek voor hem en zijn viervoetige metgezel hebben. Meestal lukt het hem om een plek te vinden waar hij ongestoord zijn ogen kan sluiten maar een enkele keer slaapt hij onder de kale hemel.

Plaatsvervangende schaamte overmande mij vandaag. Regelmatig verschijnen er in mijn timeline op Twitter linkjes naar Refoweb.nl. Vooral de vraagrubriek is het slachtoffer van satire. ‘Christengekkies’ worden ze genoemd. In de vragenrubriek beantwoorden dominee’s en andere mensen die verstand hebben van gristelijke zaken vragen van bezorgde refo’s.

Een paar weken geleden las ik ’s morgens in het AD dat een meisje, Livia, zelfmoord heeft gepleegd omdat ze op een zogenaamde bangalijst stond. In deze lijst waar banga voor slet staat, staan ‘de grootste sletten van de school’. Er word op Twitter en Facebook gespeculeerd wie de grootste slet is en hoe je haar het best kunt ‘pakken’.