Angela Carper Ik haat het woord verkracht. Ik voel me niet verkracht, maar gedwongen tot seks
Meer dan tien jaar geleden kreeg ik wat met een expat. Dat ging eigenlijk vlotter dan ik had gedacht, ik vond hem wel grappig, leuk gezelschap, maar echt vallen voor hem deed ik niet. Dat ik niet voor hem viel, begon meer en meer aan me te knagen. Na een klein half jaar besloot ik om, met lood in mijn schoenen, bij hem langs te gaan en te vertellen hoe de vork in de steel zat. Ik kon gevoelsmatig echt niet verder. Ik voelde me een huichelaar. Hij deed nog een lieve poging om me vanuit zijn thuisland te overtuigen om de relatie toch voort te zetten. Hij stuurde een bos rozen naar mijn huis. Ik was geroerd, maar vertelde hem meteen dat het geen invloed had op mijn keuze en gevoel. Vervolgens werd ie kwaad. Hij vond dat ik er een week over na moest denken. Dat dat geen invloed op mijn besluit had, leek niet echt door te dringen.