Nederland richt zich in het buitenlandbeleid op het adresseren van problemen die aan conflicten voorafgaan. De regering zet daarom in op een brede aanpak van internationale vrede en veiligheid. Echter, wanneer conflicten in het cyberdomein spelen is er enkel aandacht voor veiligheid. Waar blijft de aanpak voor cybervrede?

Binnen de huidige strijd om het PvdA-fractievoorzitterschap lijkt een “race to the bottom” te zijn ontstaan om eenvoud en middelmatigheid uit te stralen. Echter, om vandaag de dag een sociaal-democratische agenda te realiseren is het noodzakelijk om te excelleren.

De krankzinnige wens van de Noorse schutter is om de geschiedenis in te gaan als iemand die de politieke koers van zijn land veilig wilde stellen. De enige manier om die wens niet in vervulling te laten gaan is om de omgekomen jongeren niet te laten verworden tot een terroristische statistiek. De Noorse jongeren hebben de moed gehad het te hebben over politieke thema’s die zij zelf belangrijk vinden: multiculturele tolerantie, internationale verantwoordelijkheid en een sociale samenleving. Met andere woorden: zeshonderd mensen die het niet wilden hebben over de islamisering. Waarom hebben wij het er dan wel over?