Brigitte Sins 'Het enige dat vernieuwend is, is dat niet langer alleen de journalist en de uitgever verdienen aan verhalen, maar ook de eigenaren van Blendle'
Een paar jaar geleden werd ik in Zuid-Soedan geïnterviewd voor een groot publiekstijdschrift in Nederland. Het zou gaan om mijn persoonlijkeverhaal, in full-quote, alsof ik het zelf vertelde. Tegen de jonge journaliste die dit ging doen, zei ik: “Zou het niet logischer zijn als ik zelf dat artikel opschrijf, omdat ik mijn verhaal het beste ken, Zuid-Soedan het beste ken en omdat ik iets langer meega in de journalistiek dan jij?” Ja dat was wel zo, gaf ze toe, maar dat was niet de bedoeling. En natuurlijk was dat niet de bedoeling, niet zozeer omdat zij anders zo’n 1000 euro aan haar neus voorbij zou zien gaan, maar vooral omdat zij hierin niet de beslissing nam. Van oud-correspondent was ik immers mediamaker in Zuid-Soedan geworden en daarmee verworden tot onderwerp. Mensen die een verhaal te vertellen hebben, doen dat maar in een blog of op een alternatief media platform, maar niet in de massamedia. Hier beslist de (hoofd)redacteur.