In de VS begint vandaag een campagne voor een minimumloon van 15 dollar. Het middel is sociale media en de campagne wordt gesteund door de vakbonden. Dat laatste lijkt een open deur maar dat is het niet. In Amerika zijn de vakbonden de laatste decennia uitgehold, deels door eigen falen. Hun grootste probleem is dat ze alleen voor eigen leden werken. Collectieve arrangementen die ook niet-leden ten goede komen, werden niet gewaardeerd. Het heeft geleid tot dikke contracten voor beperkte groepen.

Morgen gaat Hillary Clinton officieel aankondigen dat ze kandidaat is in de presidentsverkiezingen van 2016. Het is een treurige dag. Hillary Clinton wordt een ramp voor de Democraten. Van de vele redenen daarvoor wil ik er drie uitlichten.

De post mortems van de Romney campagne zijn razend interessant. Ze laten niet alleen een campagne zien die in zichzelf gekeerd en niet rigoreus was, maar ook één die slecht georganiseerd was.

Als je krantencommentaren leest zou je denken dat Amerika na de ruime overwinning van president Obama hopeloos verdeeld is en blijft. Dat is helemaal niet het geval. Mitt Romney kwam pas weer in beeld als serieuze kandidaat toen hij naar het midden opschoof en redelijk werd. De grote verliezers van deze campagne zijn de extremisten: de christelijk fundamentalisten die abortus als enig thema hebben en onzin uitkramen over verkrachting en homo’s, en de thee radicalen onder leiding van de nu ietwat afgebrande Paul Ryan die de overheid willen afschaffen.

Nog maar even bewijs voor de relatieve waarde van het debat deze week, volgens zowat iedereen maar in elk geval de interpreteerders, gewonnen door Mitt Romney.

Ik weet niet wat me meer verontrust, de stupiditeit van Romney of sommige van de commentaren op wat hij heeft gezegd. Over Romney verderop. Commentaren zoals die van Obama “we can’t afford a president who says: my job is not to worry about 47 percent of the American people” zijn bijna even dom, zou ik zeggen.

In 2008 maakte Barack Obama, off the record, een onverstandige opmerking over God, guns en haat, oftewel de ingrediënten van het rurale leven in Amerika waarmee hij helemaal geen band had. Hij zei het in Pennsylvania om te proberen te verklaren waarom deze mensen zich steeds maar waar door Republikeinen lieten bedriegen.