Haro Kraak

Spunk Redacteur

Haro Kraak (1986) is masterstudent Journalistiek en Media aan de UvA en schrijft voor Spunk. Eerder rondde hij een bachelor Sociologie af. Hij begon ooit met schrijven omdat zijn naam zo mooi zou staan op de voorkant van een boek. In 2011 deed hij mee aan de landelijke finale van Write Now. Verder schreef hij gastbijdrages voor onder andere hard//hoofd en Folia Magazine. Wilt u bijhouden wat Haro schrijft, kijk dan op zijn website www.harokraak.nl. 
Sorteren
Opinie3 juli 2012

Heb je het goede nieuws al gehoord?

Haro Kraak

Op 13 september vieren we feest; de zon zal voor iedereen weer gaan schijnen

Heb je ’t al gehoord? Nederland is uit de recessie. Door wat gegoochel met cijfers staan we er toch beter voor dan gedacht. Niettemin is het consumentenvertrouwen nog altijd historisch laag en moet Den Haag een recordbedrag van twintig miljard bezuinigen. Maar niet getreurd, want Geert Wilders geeft u weer hoop en het kwartje van Kok terug. Je hoort het goed: de benzineaccijns uit 1991 wordt teruggedraaid, dus tanken wordt weer goedkoper. Het volk krijgt eindelijk gerechtigheid!

6
Opinie1 maart 2012

Rutger zelf

Haro Kraak

Men verwacht van mij dat ik Rutger Castricum ben, dag in, dag uit. Maar ik ben ook papa Rutger, en vriend Rutger

Eindelijk alleen. Niemand die me ziet, niemand die me in de gaten houdt. Zodra ik de wc-deur achter me dichttrek voel ik hoe mijn lijf zich ontspant. De roze microfoon laat ik op de grond vallen. Ik plof neer op de pot en laat mijn hoofd in mijn handen rusten. Zonder te kijken voel ik of de deur in het slot gevallen is. Nu wil ik niet gestoord worden. Die twee keer tien minuten per dag heb ik nodig. Noem het bezinning. Anders raak ik mezelf kwijt.

11
Opinie3 januari 2012

Niks generatie

Haro Kraak

Wetenschappers, columnisten en televisiemakers zijn allemaal gefascineerd door de jongens en meisjes die sinds 1985 geboren zijn

Ik ben een eenling. En met mij al mijn leeftijdsgenoten. Stuk voor stuk zijn wij uniek. Ieder is zichzelf, en is anders, en daarin zijn wij allemaal hetzelfde. Wij verkopen onszelf, nemen met niets genoegen en zijn met duizend dingen tegelijk bezig. Behalve met anderen, want wij hebben alleen oog voor onszelf. Wij zijn een generatie vol blije verliezers die in zichzelf geloven en nergens anders in.

18