m

  1. Alleen feminisme kan de man uit zijn crisis halen
    Feminisme is wel degelijk een bedreiging voor mannen. Waarom denk je dat vrouwen wereldwijd (gruwelijk) worden onderdrukt en gehaat? Omdat mannen daar voordeel bij hebben. Vrouwenonderdrukking is namelijk vooral ook uitbuiting. Als mannen uit hun eindeloze crisis willen komen moeten ze van het idee af dat ze superieur zijn en dat ze recht hebben om vrouwen te haten. Zie je het al voor je, de superieure, geprivilegieerde klasse die vrijwillig afstand doet van hun oneerlijke positie, alleen maar zodat ze dan met minder schaamte kunnen balletten?

    Een grote omwenteling in de sekserollen (gender is cultuur) gaat pijn doen. Als je tot de geprivilegieerde klasse behoort wil je die positie behouden. Als je zelfbeeld afhangt van een verwachting van mannelijke superioriteit, ga je je met hand en tand verzetten. Zij die willen zien dat mannen en vrouwen echt niet zo verschillen, doen dat al, maar velen laten hun hele identiteit afhangen van die vermeende verschillen zélf, en ze hebben domweg niet de introspectie, het zelfbewustzijn of de motivatie om eens anders tegen zaken aan te kijken.

    Het heeft geen zin om met mannen te soebatten in de hoop wat sympathie los te peuteren (al dan niet met egoïstischer motieven zoals het zonder schaamte kunnen balletten), het enige wat zin heeft is vrouwen helpen en verheffen. Proberen hierin onwillige mannen mee te krijgen is compleet zinloos en verspilde energie. Mannen en hun complexen kunnen me wat; het is niet mijn pakkie-an om dat op te lossen zolang er in dit land nog vrouwen worden verhandeld en allerlei vormen van seksueel en huiselijk geweld de norm zijn, toegang tot veilige abortus geen vanzelfsprekend mensenrecht is en zolang vrouwen wereldwijd gruwelijk en onterecht leed wordt aangedaan op basis van hun geslacht.

    En als je sinds #MeToo werkelijk niet weet hoe je met een vrouw om moet gaan, is het maar goed dat je een eind uit de buurt blijft. Het is ook niet de taak van feminisme om mannen flirttechnieken aan te leren. Het is de taak van feminisme om vrouwen te bevrijden uit patriarchale onderdrukking.


    Het is een welbekende klacht van vrouwenhaters: ”waarom lossen de feministen dit probleem van mannen niet op, dan?!” als het gaat om een probleem dat precies zij in stand houden… Nou, laat ze dat zelf dan eens doen. Ze hebben de middelen. Laten we niet het idee voeden dat dit ook maar enigszins de focus van feminisme moet zijn. Het feit dat velen het niet eens proberen geeft al aan dat ze mannenproblemen vooral aanwenden als een stok om feministen mee te slaan, puur omdat ze vrouwen weer terug het keurslijf in willen dwingen (en dan moet de zieligheid van mannen daar het argument voor zijn). Het gaat niet alleen om wat mensen zeggen, maar ook om de onderliggende motivatie. Ik heb geen zin meer om me ermee bezig te houden. Er zijn overal vrouwen die hulp nodig hebben.

  2. Laat Klaas Dijkhoff het onderwerp niet veranderen
    Ik kan niet geloven wat ik lees.

    Dat van die verlichting is een mooie ”dogwhistle” voor moslims en immigranten. En inderdaad, hij noemde ook slechte integratie. Oftewel, extreme klassenjustitie en racisme van dat impliciete soort zoals je ook in de VS ziet: wetten en regels die voornamelijk zwarte/niet-witte mensen treffen, maar die ”zogenaamd” voor iedereen gelden en ”zogenaamd” draaien om het oplossen van problemen maar die dus eigenlijk nauwelijks verholen racisme zijn.


    In combinatie met wat ik net op NOS las over wat Wilders heeft gezegd, vind ik dit echt bij de wilde spinnen af. Om een cliché maar even weer van stal te halen: waar gaat het heen met dit land? Wat is dit voor schofterigheid?

  4. Hoge Rooms-Katholieke Nederlandse geestelijken wisten van misbruik
    Natuurlijk wisten ze ervan! Dat hele instituut is zo corrupt als de pest en heeft bloed aan de handen. Ik las net nog dat de RK Kerk de militaire junta in Argentinië steunde, en omdat ze geen moord op zwangere vrouwen en baby’s steunden, werden zwangere vrouwen die waren opgepakt direct na de geboorte vermoord als vee, met steun van de Kerk. Dat is één van hun vele misdaden, allemaal dingen waarvoor ze nooit rekenschap hoefden af te leggen. Het stikt van dit soort verhalen.


    Het is een extreem patriarchale misdadigerskliek. Wat verwacht je nou? Zelfs moderne en zogenaamd progressieve mensen en instellingen houden misbruik en verkrachting onder de pet. We zouden eerder verbaasd moeten zijn als ze eens wél adequaat ingrijpen, in plaats van misbruikplegers (en erger) de hand boven het hoofd te houden.

  5. Migratiebeperking is geen links thema
    Voor solidariteit moet er wel wat te delen zijn.

    Ik vraag me steeds meer af of we niet een migrant-vriendelijker samenleving kunnen krijgen door het hele roer om te gooien: het is welbekend dat veel lagere inkomensgroepen bepaald wantrouwig zijn naar het idee van een open immigratiebeleid. Ik vind dat heel begrijpelijk als je kijkt naar wat zij ervoor terugkrijgen: nóg meer druk op beperkte voorzieningen, nóg langere wachtlijsten voor woningen, noem maar op.


    Migranten zijn, of voelens als, directe concurrenten voor de toch al beperkte en verder slinkende pot voorzieningen. De laatste jaren wordt het ”lagere” klassen steeds moeilijker gemaakt.

    De oplossing zit niet in het wijzen naar arme Nederlanders en eisen dat ze wat blijer delen wat ze niet hebben; ik denk dat die zit in het ruim vergroten van de voorzieningen en een veel linkser beleid. Als de druk wat van de ketel is, mensen wat meer opties en zekerheid hebben en niet het gevoel hebben dat ze als honden moeten knokken om 1 bot, is er misschien ook meer ruimte om anderen op te nemen. Die solidariteit gaat er niet zijn met dit rechtse kabinet, dat de druk op de ”armen” alleen maar vergroot. Drommen mensen binnenhalen waar we eigenlijk geen plek voor hebben is een ideologische keuze die ten koste gaat van concrete voorzieningen en sympathie onder De Mensen.


    Laten we ook de focus wegnemen van identiteitspolitiek, en ons meer richten op materiële realiteit. Identiteitspolitiek, zeker waarin het gaat om allerlei ”genders” en ”geaardheden” buiten bi- en homoseksueel, is een behoorlijk bourgeois iets wat verder niets toevoegt of verandert aan de concrete problemen van mensen met sociaal-economische problemen.


    Je kan het één niet zonder het ander doen en verwachten dat dat goed blijft gaan. Steeds meer mensen hebben moeite met open migratie, waar links ook onder lijdt. Waarom is dat? Omdat we het wel doen/willen, maar we niet de omstandigheden scheppen die maken dat o.a. de SP-doelgroep het gevoel heeft iets te kúnnen delen. Het moet passen in een veel ruimer links beleid, zodat mensen ademruimte krijgen, en die Eritreeër (bijvoorbeed) niet meer zo’n bedreiging vormt. Het is natuurlijk niet de schuld van de immigrant zelf, maar die wordt helaas wel als concurrent ervaren.

    Tijd voor een samen-maatschappij in paats van tegen-maatschappij, of concurrentie-maatschappij. Zolang die concurrentie-maatschappij er is, gaat immigratie een lastig onderwerp zijn.

    1. Migratiebeperking is geen links thema
      @OlavM

      Absoluut mee eens! De strijd tegen racisme, homofobie, seksisme etc is extreem belangrijk.

      Mijn bezwaar ligt meer bij de focus op identiteiten die mensen bij zichzelf voelen, zonder dat dat een representatie heeft in de fysieke werkelijkheid.


      Seksisme is echt, want vrouwenonderdrukking is echt. Racisme is echt, want mensen worden gediscrimineerd op basis van hun huidskleur of afkomst, homofobie is echt, want mensen die op hetzelfde geslacht vallen worden daarvoor ook gediscrimineerd… enzovoorts.


      Maar het identiteits-idee schiet tegenwoordig volgens mij nogal door met identiteiten die geen enkele basis hebben in de fysieke werkelijkheid of de daadwerkelijke negatieve behandeling iemand krijgt. Iemand kan zich bijvoorbeeld a-gender sapioseksueel noemen, terwijl diegene in de concrete realiteit ”gewoon” een hetero man is met een voorkeur voor intelligente vrouwen.


      Ik had me duidelijker uit moeten drukken. Ik ben voor het bestrijden van discriminatie en rollen die ons door de cultuur en maatschappij zijn opgelegd. Ik ben tegen de groeiende focus op identiteiten die puur uit het individu zelf komen. Zo word ik als wit persoon niet gediscrimineerd op basis van ras, wat ik zelf ook voel of denk. Ik ben hetero, en ik kan me voor mijn part demi-seksueel (oid) noemen, maar homofobie zal ik gewoon niet meemaken, en het is dan ook niet gepast (in die interpretatie) om me deel uit te laten maken van de lhbti(+)-groep omdat het dan niet gaat om concrete discriminatie, maar om een identiteit die enkel in mijn hoofd zit.

      Ik denk dat dat soort dingen activisme tegen concrete discriminatie en vooroordelen vanuit de maatschappij alleen maar lastiger maakt en ik vind het een zorgwekkende ontwikkeling.

  8. Nationaal Preventieakkoord te mager voor aanpak obesitas
    We zitten in een rare paradox. Wie gelukkig en zo gezond mogelijk wil leven, moet heel veel afwijzen van wat continu op hem of haar af wordt gestuurd door de kapitalistische maatschappij.

    De reclames gooien je dood met koekjes in pakjes, allemaal voorbewerkte producten, héél gezond allemaal— nee dus. Afblijven. Je moet zelf uitzoeken wat gezond is, want wat je continu hoort is dus onzin. Dit kan nog knap lastig zijn met al die vage sites die hun eigen dieetmethode en hypes proberen te verkopen.

    Kapitalisme wil je drank verkopen. Een mooi glamoureus sprankelend glas voor met je vrienden of vriendinnen, lekker bijkomen van een zware week— nee. Weer, negeer wat continu wordt gepropageerd, afblijven.

    We moeten allemaal op social media en continu internetten. Altijd afleiding. Weer, niet doen. Wijs dat af en probeer je op ”echte” dingen te focussen.

    We moeten mooie auto’s kopen, of elektrisch aangedreven fietsen. Gemak, magnetronmaaltijden, voorgemaakte producten. Weer, wijs dat af. Niet goed.

    Zo worden de mensen continu doodgegooid met reclame en propaganda die, als ze dat opvolgen, ze ziek, ongelukkig en ongezond maakt. En dan voegen we nog wat extra propaganda en advies toe: negeer die propaganda, luister naar déze propaganda, dan komt het goed.

    Wat een klereherrie.

  9. Mijn bestaan is een ultieme testcase van intolerantie
    Ik kan het me goed voorstellen dat mensen/je moe wordt van de eindeloze gekrenktheid van witte mensen als je wijst op racisme.

    Haal diep adem. Racisme beschrijven is geen persoonlijke aanval op jou als mens. Het is geen bedreiging voor jou. Jij als lezer aan de andere kant van het internet wordt niet persoonlijk gezien en veroordeeld door de auteur. Het is een stem en een mening, het bedreigt jóu op geen enkele existentiële manier.

    Laten we ons eens wat minder bedreigd gaan voelen door commentaar op racisme. Die stuip waar we inschieten helpt niemand verder. Juist door dit soort reacties geloof ik het makkelijk wanneer niet-blanke mensen (woord?) zeggen dat er allerlei vormen van racisme plaatsvinden. Het is ergens een neerbuigende houding om te willen beslissen wat racisme is, helemaal als je er zelf geen enkele ervaring mee hebt.

    Het hebben van een zekere vooringenomenheid, of ”bias”, maakt je geen duivel. Het is wél nuttig als je je er bewust van wordt, en jezelf uitdaagt wat betreft dat soort neigingen en aannames. Kost je niks, en wat minder ”white fragility” is goed voor je gemoedsrust.

  10. Nederland moet zich activistisch inzetten in landen als Afghanistan en Pakistan
    ”Nederlanders moeten zich sterk maken voor vrijheden van journalisten en burgers wereldwijd! In plaats van terugtrekken uit de wereld moet Nederland verder over haar eigen grenzen kijken en zich actief en activistisch inzetten in landen zoals Afghanistan en Pakistan waar de wetgeving van hun regimes levensbedreigend voor de kritische burger kan zijn.”


    Ik weet het niet. Het is ook iets dat vaak naar feministen en andere mensenrechtenactivisten in het algemeen wordt geroepen: ”ga dan naar Afghanistan ofzo!”


    Maar hoe dan? Weinig Nederlanders hebben affiniteit met die landen. Het merendeel van Nederland is geen moslim, kent geen Arabisch of taal die ze daar spreken, kent die culturen niet, kan er maar moeilijk aan relateren. Om nog maar te zwijgen over de ”morele kolonisatie” dat dat zou betekenen, of de betuttelende benadering dat die volkeren hun eigen problemen niet op zouden kunnen lossen.


    Hoe zouden we dat dan moeten doen? De straat op gaan, brieven schrijven? Maar we hebben prangende zaken HIER waar we al niet aan toekomen, laat staan het (brute) binnenlandse beleid van een land anderhalf continent verder. Ik denk dat hier eerder een taak ligt voor de regering, organisaties (zoals het genoemde Amnesty) en de diplomatie dan ”de gewone Nederlander”.

  15. Het eerste manvrije festival ter wereld in Zweden
    @Donutz

    Nadeel is wel dat de drempel om zo iemand dan te melden er wel is, ook om praktische redenen. Daarnaast zullen veel mensen eisen dat er bewijs is van wangedrag, wat zowat niet te doen is. Dan komt het erop neer dat je óf mensen hun woord aanneemt als waarheid, óf zowat niemand gelooft als het niet ook op video oid staat.

    En waar meld je het? Bij wie? Op een druk, donker festival? Wat wordt er vervolgens mee gedaan, WIL je wel continu verantwoordelijk zijn voor de handhaving door continu wangedrag te melden?

    Daarnaast is het punt niet alleen het gedrag zelf. Bijvoorbeeld, dronken mannen, zonder dat ze direct iemand lastigvallen, veroorzaken al een andere sfeer en een minder veilig gevoel.


    Als iemand handtastelijk is, is het kwaad al geschied. Het lijkt me dan juist een verademing dat dat probleem er sowieso al zowat niet is. Er zijn al genoeg festivals waar mannen kunnen drinken en vrouwen kunnen bepotelen, één enkel festival waar je die ellende niet hebt is dan teveel gevraagd? Mwah… Het punt is niet dat foute mannetjes ervan leren, het punt is dat ze lekker wegblijven en dat (vrouwelijke) festivalgangers er voor de verandering geen last van hebben. Misschien is de meest nodige les wel dat we dit zó zat zijn, dat ze helemaal niet meer hoeven te komen tot ze zich massaal beter gaan gedragen.

  16. Het eerste manvrije festival ter wereld in Zweden
    @Donutz….


    Waarom moeten vrouwen altijd maar het ”leermateriaal” van mannen zijn? Waarom zou het onze collectieve taak zijn om de standaard-festival-ellende te ondergaan in de hoop dat een paar vrouwenhaters er wat ”van leren”? (wat ze niet zullen doen) (en sowieso… hoe leer je ze wat dan ook? Een tirade afsteken?) Laat dat eens de taak zijn van die ”normale mannen”.

  17. Het eerste manvrije festival ter wereld in Zweden
    Ik ben het helemaal met je eens. Er is trouwens in Nederland ook een festival voor vrouwen, ik ben nog niet geweest, maar hou het in de gaten. Het is wel spiritueel met allerlei trainingen, dus als dat je ding niet is, is dat jammer… maar het is eventueel iets om te overwegen. De naam schiet me zo niet te binnen, maar het is te googelen.

    Een meer standaardfestival, zoals gewoon met muziek enzo, enke voor vrouwen? Heerlijk! Wat zou dát me goed lijken.

  18. Het eerste manvrije festival ter wereld in Zweden
    Het is fascisme als mannen overal en altijd deel van moeten uitmaken en besluiten dat vrouwen niet zonder hun onderdrukkers kunnen samenkomen. Wat lijkt het me fijn, een gezellig festival, zonder dronken mannen, zonder opdringerige mannen, zonder starende mannen, maar gewoon vrouwen onder elkaar, zonder ’s avonds als het wat donkerder wordt op je hoede te moeten zijn en/of bepoteld te worden. Heerlijk!