Zo met de oliebollen (niet in Arequipa overigens verkrijgbaar), appelflappen (idem), vuurwerk (dat wel) en knallende kurken van de champagneflessen (gelukkig wel) in het nabije vooruitzicht, toch even tijd maken om de balans van 2010 op te maken.

Dit weekend hadden Nederland en Peru één ding gemeen, namelijk een feest van de democratie. Verhagen werd zelfs zo emotioneel als een Latino, de tranen liepen over zijn wangen. Een kleine observacion vanuit Arequipa, hoezo moest het CDA congres stemmen over de kabinetsformatie? Dat is voor de Tweede kamer. Niet voor een partijcongres.

Peru mag het dan economisch bijzonder voor de wind gaan – gelukkig! – echter buiten het verrijzen van de shoppingmalls, vlammende politieke speeches waarin de voortgang in cijfers, in aanbouw zijnde dan wel ingebruikgenomen infrastructurele projecten als wegen, waterzuiveringsinstallaties, verzekeringsziekenhuizen (niet van de staat) etc. en daling van het aantal mensen dat leeft in extreme armoede (een getal dat overigens in het geheel niet klopt, de cijfers zijn slechts gedaald door een andere methode voor het bepalen van wat extreme armoede is te gebruiken), is er niet veel van te merken, zeker niet op het gebied van de gezondheid.

Met de moord op een Limanese, Stephany Flores, waarin de Nederlander Joran van der Sloot als hoofdverdachte wordt beschouwd, staat Nederland opeens in de schijnwerpers van de wereldpers. Iedereen hier in Arequipa vraagt ken je hem?