Ricus van der Kwast, Auteur van Joop

Chemisch technoloog, ondernemer

Ricus van der Kwast is chemisch technoloog en ondernemer en schrijft in zijn vrije tijd. Hij is geboren in Amsterdam, maar woont tegenwoordig in België. Hij is initiator van the-corona-diaries.com, een internationaal platform voor achtergrondinformatie over de coronapandemie

Opinie26 augustus 2020

Wat we kunnen leren van de Luxemburgse coronabestrijding

Ricus van der Kwast

Wat gebeurt er? Elk land verschanst zich binnen zijn grenzen en doet zijn eigen ding.

Noem mij naïef, maar ruim vijf maanden ver in de coronacrisis had ik verwacht dat er op zijn minst binnen de Benelux zoiets als afstemming en coördinatie te zien zou zijn. Taferelen van Belgen of Nederlanders die nog snel over de grens shoppen omdat ze in eigen land voor een dichte deur staan, zouden voorgoed […]

Opinie24 maart 2020

Verloren tijd in de coronacrisis: hoe we toch niet de beste van de klas zijn

Ricus van der Kwast

Je kweekt een illusie van controle als je doet alsof je elke besmetting kunt herleiden tot de bron

Hoe erg dat coronavirus nog zal huishouden weet niemand, maar wat me de stuipen op het lijf jaagt is de aanpak van die crisis in Europa. Ook nu concentreren we ons liever op de falende aanpak van Donald Trump dan het eigen geschutter te erkennen. Het duurt een eeuwigheid voordat er iets als een gecoördineerd […]

Opinie14 september 2019

Machtsspel

Ricus van der Kwast

Over 'high praise' uit onverwachtse hoek

Robert Harris biedt heerlijk leesvoer voor vakanties. De Romeinse ruïnes die ik dit jaar bezoek komen tot leven dankzij de Cicero-trilogie. Omgekeerd ook trouwens. Voordat ik aan Lustrum, het tweede deel, begin, sta ik even stil bij de flapteksten. Aan accolades geen gebrek bij een auteur als Harris: zijn boeken zijn bestsellers en verschenen in […]

Opinie6 maart 2017

Nooit meer kiezen

Ricus van der Kwast

Verkiezingen zijn verworden tot een bonte optocht van publiciteitsgeile volksmenners, vazallen van Erdogan, lekkende kieswijzers en internettrollen, en aan het eind van de rit winnen de Russen

Veertien zal ik geweest zijn toen mijn beste vriend en ik onze partij oprichtten. Hoe die heette en wat we precies wilden, ik heb er geen idee meer van, ik weet alleen nog dat we boos waren. Om er een etiket op te plakken: boze blanke pubers met minstens één ouder die niet in Nederland […]