De ervaring van 'goeiemorgen'

Iedere dinsdag en donderdag moest Martijn van Osch uit Den Bosch met de trein naar zijn werk in Amsterdam. Tijdens zijn wandeling naar het station viel hem op hoe chagrijnig mensen vaak keken. Niemand groette hem, maar hij groette ook niemand. En dat bracht hem op een idee: hij besloot ‘goeiemorgen’ te gaan zeggen.

Het klinkt zo simpel, maar voor sommige mensen bleek het een verwarrend moment, merkte hij. Drie maanden lang groette hij iedereen die hij tegenkwam onderweg naar het station. En het werkte: hij kreeg meer energie, werd vrolijker en de mensen die hij groette werden vrolijker. D at wilde hij met de wereld delen en zo werd goodmornings.org geboren.

Op goodmornings.org laten mensen hun eigen goeiemorgen-filmpje achter. Het idee lijkt op de Free Hugs campagne van een paar jaar geleden waarbij mensen op straat een gratis omhelzing kregen, maar Goodmornings is uiteindelijk een stuk laagdrempeliger. Hoewel Martijn van Osch tijdens zijn experiment wel merkte dat veel mensen zijn goeiemorgens categorisch ontweken. Kennelijk zijn we soms zo van elkaar vervreemd dat goeiemorgen zeggen bijna eng is.

Op de site kun je je eigen goeiemorgen-filmpjes doorsturen naar vrienden en goeiemorgens van anderen bekijken of doorplaatsen op Twitter en Facebook. Van Osch hoopt zoveel mogelijk ‘goeiemorgen-zeggers’ te verzamelen en zo de wereld een stukje vrolijker te maken. Want de ‘ervaring’ van goeiemorgen is veel mooier dan je denkt.