Afghanistan, zoals we het niet kennen
• 03-11-2011
• leestijd 1 minuten
Het sprookje achter de horror
De beelden die we kennen van Afghanistan zijn over het algemeen afgrijselijk. Oorlog, haat, onderdrukking. De Duitser Lukas Augustin verbleef jaren in het land en wil ons laten zien dat er meer is. Hij hoopt dat we deze prachtige beelden van het dagelijks leven mengen met de gruwelbeelden zodat we een betere blik op het geheimzinnige land krijgen.
Vergis je echter niet in de sprookjesachtigheid, de horror is ook echt. Augustin had op meer plaatsen willen filmen maar de veiligheidssituatie liet dat niet toe. De dag nadat hij de magische blauwe moskee filmde in Mazar-e Sharif bestormde precies vanaf die plek een woedende menigte het VN-gebouw.
De film is opgedragen aan een vriendin die in de straten van Kaboel werd doodgeschoten. Het maakt eens temeer duidelijk in wat voor macaber web Afghanistan gevangen is. In de slotscene zien we een jongen de nationale sport beoefenen: vliegeren. Hij staat achter of tussen een stel bomen. Dat beeld zegt misschien nog wel het beste hoe het dagelijks leven in Afghanistan is: als vliegeren in een bos.