Balkenende erkent eindelijk eigen falen

In een brief aan de Tweede Kamer die na lang beraad tot stand is gekomen erkent het kabinet dat het parlement in 2002-2003 te weinig informatie is gegeven over de motieven om de invasie van Irak te steunen.

Het kabinet erkent in de brief die het vandaag aan de Tweede Kamer heeft gestuurd dat het de Kamer beter had kunnen informeren over het Amerikaanse verzoek tot militaire steun voor de inval in Irak. Over ‘aanvullende bijdragen’ aan de inval is in de brief is te lezen dat ‘het van wijsheid had getuigd indien indertijd via vertrouwelijke informatieverstrekking ook dit deel van het verzoek ter inzage was gegeven, zoals door de commissie tijdens het rondetafelgesprek met de Tweede Kamer verwoord’.

Het kabinet trekt ‘op basis van kritische reflectie’ acht lessen uit het rapport-Davids:

1. Dat een adequaat volkenrechtelijk mandaat vereist is bij deelname aan militaire missies geldt volgens het kabinet ook ‘expliciet’ voor het geven van politieke steun door Nederland in situaties dat andere landen vergelijkbare missies ondernemen. 2. Wanneer de inzet van de krijgsmacht betrekking heeft op bescherming van het eigen bondgenootschappelijk grondgebied of handhaving van de internationale rechtsorde, zal het kabinet de Tweede Kamer zoveel mogelijk informeren. 3. Het kabinet belooft vaker en meer specifieke informatie vertrouwelijk aan de Kamers (en de CIVD) te  verstrekken. 4. De minister van Buitenlandse Zaken zal een aparte volkenrechtelijk adviseur op zijn ministerie instellen. 5. Het kabinet onderschrijft het belang om informatie van beide inlichtingen- en veiligheidsdiensten op een goede manier in beleidsnotities, ministerraadstukken en brieven aan de Kamers te verwoorden. “Hoofdregel is dat de diensten moeten kunnen instemmen met hoe hun rapportage wordt weergegeven in het verkeer met de Kamers.” 6. Informatie van buitenlandse inlichtingendiensten behoort niet rechtstreeks naar ministeries te gaan zonder tussenkomst van de AIVD of de MIVD. 7. Het kabinet herbevestigt de regel dat ambtelijke notities met afwijkende meningen over belangrijke onderwerpen de politieke leiding dienen te bereiken. 8. Het kabinet “overlegt graag met de Kamers over het geconstateerde spanningsveld tussen vereiste afstemming in de ministerraad enerzijds en het tijdig voldoen aan verzoeken van de Kamers anderzijds”.   

Lees meer over de kabinetsbrief bij NRC en  de Volkskrant.