Bedrijven bespioneren werknemers

Werkgevers zetten steeds vaker middelen in om hun werknemers te controleren en ze de deur uit te werken. Inmiddels hangt in 64 procent van de bedrijven camera’s, huren werkgevers steeds vaker privé rechercheurs in voor het monitoren van e-mails en mobiele telefoons en worden telefoongesprekken afgeluisterd. Dat doen de bazen niet omdat ze zuinig zijn op hun portemonnee, maar doordat door de flexibilisering van de arbeidsmarkt het vertrouwen tussen werknemers en werkgevers afneemt.

Uit onderzoek van de masterclass onderzoeksjournalisten van de Groene Amsterdammer blijkt dat 60 procent van 252 ondernemingen camera’s gebruiken. In vijf procent van de gevallen zijn er geen afspraken gemaakt over het gebruik van de beelden. Naast het gebruik van de camera’s is het bekijken van e-mails een populair monitormiddel, 35 procent van de werkgevers gebruikt het. Ook zijn ze steeds meer bereid te betalen voor bespiedingsapparatuur. 

In de praktijk gaan Nederlandse werkgevers niet agressiever te werk dan in bijvoorbeeld Amerika. Zorgelijk is echter wel dat Nederlandse rechters steeds vaker bewijsmateriaal accepteren dat op onrechtmatige wijze is verkregen. In Amerika worden bewijsstukken waarbij de privacy is geschonden uit arbeidsrechterlijke procedures gelaten. 

Bespioneren lijkt een alsmaar grotere business te worden. In 1999 werden er nog maar 30 vergunningen verleend aan particuliere rechercheurbureaus. In 2012 zijn dat er inmiddels 433. Door het ministerie van Justitie worden zij gecontroleerd bij oprichting, maar tussentijds worden geen controles uitgevoerd. Arlette Putker Blees, kreeg in de 22 jaar dat ze werkzaam was als arbeidsrechtadvocaat regelmatig te maken met deze bureaus. “Ze gaan soms net iets te ver om een zaak op te lossen en verliezen dan doelmatigheid en proportionaliteit uit het oog.” Officieel moeten bureaus bijvoorbeeld de bespioneerde tijdig laten weten dat hij gevolgd wordt, maar dat blijkt in de praktijk niet te gebeuren. De druk wordt opgevoerd door de opdrachtgever die betaalt en de groeiende concurrentie. 

Leo Nuis, vice-president gerechtshof Amsterdam vindt het een zorgwekkend ontwikkeling dat de publieke en private veiligheidsbedrijven steeds nauwer samenkomen. 

“Als het gaat om de samenwerking publiek-privaat moet je heel waakzaam zijn. Ik zie geen probleem in het werken onder verantwoordelijkheid van de officier van justitie. Maar als een particuliere rechercheur voor commerciële klussen over persoonsgegevens kan beschikken die door publieke instanties zijn verzameld, is het hek van de dam. De overheid moet die bewaken.” 

In het Lente-akkoord besloten de vijf partijen dat het ontslagrecht versoepeld moet worden. Het wordt daarmee gemakkelijker voor bazen om hun personeel te ontslaan in een alsmaar meer geflexibiliseerde arbeidsmarkt. Critici vrezen dat het vertrouwen tussen werkgevers en werknemers nog verder wegzakt met als gevolg een guur arbeidsklimaat en een hogere werkloosheid. De Groene Amsterdammer legt bloot dat dit kille werkklimaat al stelselmatig slachtoffers maakt. 

De Groene: Werken in een glazen huis (betaalde toegang)

cc-foto: Gerlos

Volg Joop op Twitter , vind Joop leuk op Facebook. Of abonneer je op de dagelijkse nieuwsbrief met een handig overzicht van nieuws en opinies.