ChristenUnie: onderzoek koninklijk resort

Coalitiepartner ChristenUnie verwijt JPB te weinig oog voor de werkelijke problemen rond de omstreden vakantievilla. Dat is ernstig omdat het koninklijk huis zichzelf niet kan verdedigen.

Kamerlid Ed Anker van de Christenunie vindt dat premier Balkenende te weinig verantwoordelijkheid neemt rond de omstreden vakantievilla van  kroonprins in Mozambique. Het project is in verband gebracht met milieuvervuiling, corruptie en een gebrek aan investeringen voor de lokale bevolking. Op zijn site staat:

De ChristenUnie heeft in principe geen probleem met het vakantiehuis van prins Willem-Alexander en prinses Maxima in Mozambique. De oranjes hebben een generatielange band met Afrika. Dat continent mag niet vergeten worden en daar draagt de prins zo ook aan bij. Tegelijkertijd vindt Ed Anker dat de brief van de Minister-President, die het koningshuis in zijn portefeuille draagt, magertjes is. Anker: ,,Hij schrijft vooral over de juridische constructie voor de eigendomsverhouding. Het probleem was juist de opstelling van de ontwikkelaar en de verbondenheid van de prins met het project, of er nu wel of geen stichting tussen zit.” Om die reden heeft Ed Anker opheldering gevraagd. ,,Niet omdat ik tegen de bouw ben, want dat is hun eigen verantwoordelijkheid. Maar Balkenende is wel aan zet om de schimmigheid hieromheen weg te nemen, tenslotte past dat bij zijn ministeriële verantwoordelijk. Vandaar mijn oproep.”

In Trouw zegt Anker: „De premier moet uitzoeken wat er gebeurt en kijken of de verhalen kloppen. Dan weet iedereen weer waar hij aan toe is”

Tijdens de behandeling van de begroting van Algemene Zaken, het ministerie van Balkenende waar ook het koninklijkhuis onder valt, zal Anker aandringen op een officieel onderzoek.

In het hoofdredactioneel commentaar uit ook Trouw kritiek op JPB

Hij lijkt nauwelijks bereid een vinger voor de familie uit te steken, noch om haar voor mistappen te behoeden, noch om achteraf als schildknaap op te treden. Van de premier wordt geen bijzondere koenheid gevraagd, maar slechts de bereidheid de monarchie serieus te nemen en de consequenties van de keuze voor deze staatsvorm te aanvaarden, zolang die keuze niet wordt betwist