De slappe leider

Kiezers lopen met hem weg omdat ze hem zien als sterke man. Dat imago stemt niet overeen met de werkelijkheid. Geert Wilders is geen sterk leider, blijkt uit omvangrijk speurwerk van NRC Handelsblad. Hij neemt moeilijk besluiten, vaak helemaal niet. De PVV-oprichter geeft ook tegenstrijdige instructies aan de politici die namens de PVV functies bekleden in de gemeenteraden, provincies en Tweede Kamer. Interne conflicten en wrevel lopen daardoor op.

De conflicten en afsplitsingen die de afgelopen jaren binnen de PVV ontstonden, zijn bijna allemaal op Wilders zelf terug te voeren. Dat concludeert NRC Handelsblad in een bijna vijfduizend woorden tellend achtergrondartikel waarin een inkijk wordt gegeven in het interne functioneren van de partij. Het stuk is de neerslag van gesprekken met 19 PVV’ers, ‘alsmede inzage in partijnotulen en andere interne documenten’. De krant publiceert ook delen uit die interne documenten. Er worden 11 ‘affaires’ gereconstrueerd.

Een van de opvallendste zaken in het artikel is overigens dat de PVV in Limburg na de provinciale verkiezingen waarbij de partij de grootste werd serieus een coalitie met de SP wilde aangaan.

De fractie is unaniem: een coalitie met het CDA, symbool van het Limburgse regentendom, is ondenkbaar. Die partij is gehalveerd bij de verkiezingen. Bij stemming is het oordeel eenduidig: de PVV wil regeren met de SP en de VVD. Onder leiding van Stassen voert de partij daarna een „goed en aangenaam gesprek” met de SP, aldus de notulen van de fractievergadering van 17 maart. 

Wilders spreekt vervolgens zijn veto uit over die coalitieplannen. Hij wil dat er een coalitie komt met CDA en VVD, net als in Den Haag. En dat gebeurt. De coalitie in Limburg sneuvelt binnen een jaar. 

Saillant is dat de kritiek op Wilders van de betrokkenen zelf komt. Zo schrijft de krant naar aanleiding van de conflicten in Limburg: 

 In de notulen wijst de fractievoorzitter van de PVV in Limburg Laurence Stassen Wilders aan als veroorzaker van de ruzies.

Wilders’ grote vrees is dat er binnen de PVV ‘LPF-achtige toestanden’ ontstaan. Zijn manier om dat te voorkomen leidt er echter toe dat de partij een heel zwakke interne structuur heeft. Zo is er amper zicht op de financiën. Geld gaat daardoor naar verkeerde zaken. Een Zeeuws Statenlid bijvoorbeeld huurde zijn stiefdochter in als medewerker en gaf haar meteen een salarisverhoging waardoor de fractiepot leeg was. En hij doet er niets aan.

NRC meldt:

Wilders liet enkele gevallen van mogelijk onterechte financiële bevoordeling door PVV’ers op zijn beloop. Zo werd hij geïnformeerd dat het Tweede Kamerlid Raymond de Roon een ongebruikelijk hoge salarisverhoging aan een medewerkster gunde, en later dat de Zeeuwse senator Peter van Dijk zijn stiefdochter als medewerker aanstelde. In die gevallen liet Wilders volgens getuigen merken dat hij ontstemd was. Maar daarna greep hij niet in, volgens verscheidene PVV’ers uit angst voor LPF-achtige toestanden in zijn partij.

De partij wordt gekenmerkt door twee stromingen. De eerste bestaat uit oud-gedienden die bij de eerste verkiezingen in 2006 in de Tweede Kamer belandden. De partij haalde toen 9 zetels binnen. Die groep zondert zich praktisch af van de buitenwereld en andere politici. Een exponent van die groep is Raymond de Roon, de man die ooit op tv het ‘gericht door de knieën schieten’ van relschoppers als politietaak uiteen zette. De Roon, tevens leider van de gemeenteraadsfractie in Almere, blijkt een heremiet waarmee amper contact mogelijk is. Dat leidt tot bizarre praktijken. De krant spreekt met gemeenteraadslid Marissa Visser:

Zoals De Roon in Den Haag bij de groep hoort die contact met de buitenwereld schuwt, zo verwacht hij dat ook van haar. Ze wordt zelfs gemaand na afloop van de raadsvergadering „geen borrel met gewone burgers te drinken”, vertelt ze. Ten einde raad besluit Visser een alarmerende mail aan Wilders te sturen. De reactie van De Roon zegt alles. Hij is „pissig”, zegt Visser. Ze praten vijf minuten met elkaar waarbij De Roon vraagt: „Waarom doe je dit achter mijn rug?” De Roon belooft beterschap, die komt niet, ook van Wilders hoort ze nooit meer iets.

Op 21 februari van dit jaar verliet ze de partij.

Een deel van het artikel gaat ook in op de financiering van de partij. Vanuit de Verenigde Staten zouden grote sommen naar Wilders stromen maar het is onduidelijk waar dat geld blijft. In de partijkas zit het in ieder geval niet want die is bijna leeg.

Door buitenlandse financiële steun te verzwijgen, onder meer cash betalingen uit de VS, heeft Wilders de fractie volgens PVV’ers op het verkeerde been gezet. Hero Brinkman, door de PVV-leider dit voorjaar aangewezen als woordvoerder bij een nieuwe Wet Partijfinanciering, zegt dat hij pas na zijn inbreng in de eerste termijn van Wilders te horen kreeg dat de partij ‘tonnen’ uit de VS ontvangt, in één geval ’75.000 dollar cash’.

In het stuk zegt voormalig PVV-Kamerlid Hero Brinkman, die inmiddels een eigen partij is begonnen, dat de partijpolitiek wordt beïnvloed door de giften. De PVV moet de vaak radicale buitenlandse financiers tevreden stellen. Zoals het bepleiten van oorlog met Iran. 

NRC Handelsblad:  Wilders bron van ruzies in eigen partij

cc-foto: mikael zellman

Volg Joop op Twitter , vind Joop leuk op Facebook. Of abonneer je op de dagelijkse nieuwsbrief met een handig overzicht van nieuws en opinies.