Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Hoe de Rijksoverheid milieubescherming stelselmatig afbreekt

  •  
25-07-2019
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
onkruid
De overheid heeft het onderzoeken, maken en controleren van degelijk milieubeleid afgestoten, waardoor het rijk, de provincies en gemeenten tegenwoordig half blind vergunningen verstrekken. Milieubescherming wordt de facto overgelaten aan burgers en activisten, die niet opgewassen zijn tegen de budgetten van grote bedrijven en overheden. Overheden die instemmen met grote projecten zonder te weten wat de milieueffecten zullen zijn. Dat onthult De Groene Amsterdammer in samenwerking met onderzoeksplatform Investica en Tubantia.
De Groene schrijft dat mechanismen als de milieueffectrapportage, die ooit in het leven werden geroepen om het milieu te beschermen, door diezelfde overheid stelselmatig zijn afgebroken:
"De milieueffectrapportage (mer), die het milieu in Nederland bijna dertig jaar beschermde tegen te smerige industrie of vervuilende landbouw, werd de afgelopen tien jaar grotendeels in stilte afgebroken. Het aantal milieueffectrapportages – studies die zijn bedoeld om gevolgen voor milieu, gezondheid en natuur te onderzoeken – is in tien jaar meer dan gehalveerd. En van de Commissie voor de milieueffectrapportage, die de kwaliteit van de milieustudies moet controleren en overheden helpt om goede besluiten te nemen, is vrijwel niets meer over."
In het stuk wordt uitgelegd hoe het kan dat Nederland al jaren nationale en internationale normen overschrijdt:
"Terwijl milieuproblemen zoals klimaatverandering en luchtvervuiling alleen maar nijpender worden, zijn landelijke milieunormen afgezwakt en worden verantwoordelijkheden afgeschoven op lokale overheden. Hiervan zijn er veel niet capabel of niet bereid om milieueffecten goed in kaart te brengen. Burgers of milieuorganisaties kunnen ook bij de rechter weinig uithalen, omdat de mogelijkheden om tegen milieubesluiten in bezwaar te gaan flink zijn ingeperkt."
De Groene spreekt van ‘de stille dood van een milieuwet’ en laat zien dat grote vervuilers als een nieuwe raffinaderij van Shell in Pernis, een vergistingsinstallatie voor kippenmest in het Drentse Wijster en een fabriek voor verwerking van kwikhoudende afvalstoffen in Beverwijk werden gebouwd zonder dat er ook maar een milieustudie aan te pas kwam. Tegelijkertijd holt de kwaliteit van de studies die nog wél gedaan worden achteruit: “In bijna zeventig procent van de milieueffectrapporten die vorig jaar door de expertcommissie werden beoordeeld zitten belangrijke tekortkomingen.” Een ambtenaar die al dertig jaar in het vak zit en gespecialiseerd is in omgevingsvergunningen deelt zijn frustraties:
"Het hele idee is: wij willen bedrijven niet dwarszitten. We adviseren bedrijven met: “Als je het zo opschrijft, is het niet in strijd met het bestemmingsplan. Als je dit wat anders meet, blijft het binnen de normen.” Milieueffectrapportages worden als een verplicht nummertje gezien. Er komt een dikker rapport, met extra kosten, maar het maakt voor de vergunning niet uit. Van tevoren staat toch al vast dat die verleend gaat worden. Als we bezwaren ontvangen gaan we elk argument onderuit halen. Mensen ontvangen een keurig antwoord, maar de conclusie staat al vast: de bezwaren zijn ongegrond. En als er een inwoner aan de gemeentebalie komt, stuur je ’m weg met een blablabla-verhaal."
Lees het hele verhaal hier.
Cc-foto: Pxhere
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.