Nieuws 31 januari 2019
6

Joop Café: Roos Vonk en Mei Li Vos over principes

Deze week praat Francisco van Jole in het Joop Café met Roos Vonk over waarom mensen met principes soms zo’n irritatie bij anderen oproepen en met Mei Li Vos over hoe politiek (weer) op principes gebaseerd moet worden.

Beluister de podcast hierboven, via de site van NPO Radio 1 (RSS-feed), of via iTunes (en abonneer je!), of via Stitcher.

cc-foto: Pxhere

Geef een reactie

Laatste reacties (6)

  1. geronimo
    @Francisco van Jole,
    Heeft U nog een drankje genomen als Feyenoorder op de 6-2 overwinning op Ajax en dat lijkt mij een heel fijn gevoel als je hen eens verslaat,de 2e reden van mijn reactie, ik vond het niet fijn om te horen dat U mij als flexitarier iemand vind die een ontsnappingsroute zoekt om toch vlees en vis te eten,U bent een vegetarische burger en ik eet 4 dagen van de week geen vlees of vis en dat wilde ik even met U delen,vind de nieuwe opzet met reacties via de telefoon minder trouwens,wees gelukkig met Uw eigen keuzes en ben benieuwd naar de volgende podcast van joopcafe,een Spartaanse groet van mij aan U!!!
  2. Thomas Toverbal
    Als al snel een vorm van Prinzipienreiterei is het ook een serieus te nemen risicovolle bezigheid.

    Hier passen dus twee varianten van de volgens mij enige Duitstalige Nederlandse uitdrukking (sic) bij die men buiten ons land en dus ook in Duitsland zelf niet als uitdrukking kent en op dit gevaar wijzen:

    “Jedes Prinzip führt zum Teufel.”

    “Jede Konsequenz führt zum Teufel”

    Blijkbaar vonden deze wijsheden in onze Nederlandse cultuur anders dan elders vruchtbare grond. Als je ze googlet vind je vrijwel alleen Nederlandse bronnen en zeer vele en al oude ook.
  4. Rdetje
    Mensen met principes roepen geen irritaties op vanwege hun principes, er is echter een groep mensen met “principes”, die zo overtuigd zijn van hun eigen gelijk, dat ze niet openstaan voor de principes van een ander. Die groep roept irritaties op, en wordt dan ook meestal aangeduid, als “Gutmenschen”.
    1. KM
      Als iemand bij mij aankomt met het argument dat iets wel of niet doen een principe kwestie is, is dat voor mij erg irritant. Iets wel of niet doen uit principe is geen argument, slechts een slap excuus zonder onderbouwing.
  5. Sanaya Khan
    Dit is wel een zeer beperkte, mag ik zeggen ‘geprojecteerde’, kijk op principes.

    Waarom principes verder irritant kunnen zijn? Zeer veel uiteenlopende redenen, eentje vindt ik wel interessant:

    “If living by ethical principles were all there was to a moral life there would be no leisure, no projects of our own. Life would be a chore, a series of duties to be fulfilled rather than a joy to be experienced.”
    https://www.psychologytoday.com/us/blog/am-i-right/201207/can-ethical-principles-be-bad-thing

    Dan de context, aangezien er niet zoiets bestaat als universalisme, is in de praktijk moreel particularisme een stuk handiger. Er zijn genoeg redenen waarom principes absoluut niet goed hoeven uit te pakken:
    https://philosophynow.org/issues/60/Why_You_Shouldnt_Be_A_Person_Of_Principle

    Het beste aan moreel particularisme is dat de gedachte dat je ‘beter’ bent dan anderen niet eens opkomt, aangezien er geen principes zijn waar je je eigen goedheid aan kunt afmeten. En het voorkomt dat je blind wordt voor je eigen fouten, omdat je die anders vanuit je principes kunt goedpraten.

    Persoonlijk denk ik dat we als mensheid niet zoveel opschieten, wanneer het ene setje religieuze principes wordt ingewisseld voor een nieuw setje, zogenaamd humanistisch of hoe je het ook wilt noemen.

    Voor kinderen werken principes heel goed, die nog niet het vermogen volledig hebben ontwikkeld hebben om op basis van kennis, ervaring en overweging de juiste inschatting te maken. Maar die kinderen horen praten over hoe hun principes hun een goed mens maakt, dat gaat vrij snel irritant worden.