Marokkaanse meid tot Wilders: 'Ik voel me net Anne Frank'

Op Marktplaats heeft Mim, ‘een Marokkaanse meid, geboren en getogen in Nederland’ een oproep geplaatst aan Wilders: “Ik durf niet eens meer te zeggen dat ik Marokkaans ben.”

De oproep luidt:

Ik ben een Marokkaanse meid, geboren en getogen in Nederland. Sinds mijn vijftiende al werkzaam en nooit mijn hand opgehouden. Terwijl mijn Nederlandse buren zwart werken en dubbele inkomens hebben, blijf ik trouw aan mijn geloof en probeer ik het goede te doen. Heel veel Nederlanders in mijn omgeving weten niet eens dat ik Marokkaanse ben. En weet je dat ik het niet eens meer durf te zeggen?

Ik hoor de meest racistische dingen over Marokkanen en buitenlanders. Keer op keer doet het me pijn. Laatst kreeg ik een mail van een werkgever die zei dat hij liever geen Marokkanen in dienst wil, niet beseffend dat ik er 1 ben. Ik voel me net Anne Frank met de jodenvervolging destijds. Niemand mocht weten van haar bestaan en zo is het nu ook voor mij.

Waarom is Nederland toch zo geworden? Beoordeel mensen op hun handelingen en niet op hun identiteit. En ook ik heb last van hangjongeren en dat zijn gewoon Hollandse jongens bij mij in de buurt en die leven in een sociaal gebrekkig gezin maar ik zal nooit kunnen zeggen, minder Nederlanders!! Waar is die beschaafdheid toch gebleven? Ieder is een mens. Kijk eens naar de film “Twelf years a slave” en vraag je af of je terug wil naar die tijd.

NEDERLAND STOP MET MENSEN IN VAKJES TE STOPPEN. OOK IK HEB RECHTEN ALS MAROKKAANSE- NEDERLANDER EN IK WIL GEWOON KUNNEN ZEGGEN DAT IK DAT BEN. LAAT ME ZIJN WIE IK BEN.

En oja. Ik hou ook van Andre Hazes,

En oja, ik moet ook gewoon belasting betalen, En oja, ik heb een achterstand vanwege mijn afkomst en geslacht. vrouw en allochtoon. En een beetje goed gek:) En oja, ik ben ook soms dol op Hollandse kost, En oja, ik hou wel van orde en regels, En oja, ik hou van kou ipv hitte.

En oja, ik ben een gewoon mens.

Een Marokkaans-Nederlandse die voelt dat ze de politicus er op moet wijzen dat ze ‘gewoon mens’ is. Ontmenselijking is de eerste stap in alles verzengende haat. Wilders neemt nooit iets terug, maar hopelijk nog wel eens iets aan.

Update 21:35

In een reactie (zie onder) op dit artikel wendt de schrijfster van de oproep zich tot de lezers van Joop. Ze zegt onder meer:

Wat ik soms hier lees is dat men de tekst gewoon niet goed leest of uit zijn verband trekt en daardoor voorbij gaat naar de onderliggende emotie in het verhaal. De vergelijking met Anne Frank anno 2014 met de nadruk op 2014, heeft te maken met de klimaat die is ontstaan door Wilders en zijn volgers. Dit suist door in de maatschappij op alle vlakken. Men mag een groep kennelijk uitstoten. Ik kan en ga mijn gevoel niet verlochenen en ben bang om soms hardop te roepen dat ik Marokkaanse ben en helaas wordt dat gevoel keer op keer bevestigd. Het doet me dus echt denken aan de jodenvervolging waar het geleidelijk ook zo begonnen is. Dus ja, ik voel me als Anne Frank en niemand kan dat gevoel nu even van me afpakken. 

Ook legt ze uit waarom de vaak door autochtone Nederlanders aan Marokkaanse-Nederlanders dat zij de problemen binnen hun etnische groep moeten oplossen of zich daarvoor verantwoordelijk voor moeten voelen niet realistisch is:

Diegene die willen dat ik mijn rol neem in mijn gemeenschap en moet ingrijpen begrijpen nog steeds niet waar het om gaat. Stel dat ik morgen afstap op u en vraag of u wilt ingrijpen vanwege de Nederlandse pedofiel die zich vergrepen heeft aan talloze kinderen. Wat zou u dan zeggen? Ik kan het wel raden namelijk dat u niet verantwoordelijk bent voor de daden van een ander. Stel je eens voor dat ik morgen naar iedere Nederlander afstap en hem ter verantwoording roep voor iedere daad van een Nederlander in de krant. 

Ze besluit met een verlangen naar tederheid, wederzijds begrip en hoop voor de gezamenlijke toekomst in dit land:

Er is geen gelijke behandeling in Nederland en ik denk ook niet dat het er ooit kan komen. Het gaat om de manier waarop, de zachtheid en tederheid om je te kunnen inleven in situaties. Het is niet zwart of wit maar een kleur van een regenboog. Iedere kleur versterkt de andere kleur in het zijn. Ik hoop dat we ooit tot elkaar komen en samen kunnen schijnen.