Nieuws 21 november 2014
1

Marokko op zijn Amerikaans

Mooie mix van Skrillex: Amerikaanse en Marokkaans-Nederlandse producers laten Marokkaans-Franse acteur (La Haine) schitteren in prachtige videoclip

De criminele onderwereld in Marokko, de onmogelijke liefde tussen twee aantrekkelijke mensen en indrukwekkende landschappen trekken aan je voorbij in een prachtig gemaakte clip met ook nog eens een onwaarschijnlijk goede beat.

SKRILLEX [F#ck That] by NABIL from nabil elderkin on Vimeo.

In de recente videoclip van Skrillex waarvoor is samengewerkt met de Marokkaans-Nederlandse Cilvaringz, speelt de Marokkaans-Franse acteur Said Tagmaoui een vechter. Taghmaoui, die ooit furore maakte met de ruwe Franse zwart-witfilm La Haine, is tegenwoordig vooral een groot acteur in het Westen. De regisseur neemt de kijker gedurende de clip mee van Noord naar Zuid-Marokko.​

Geef een reactie

Laatste reactie

  1. pcpfaas
    Een gevolg van het ophemelen van gangsters in de muziekcommercie is dat er nog meer wannabe criminelen in mijn buurt rondlopen dan echte misdadigers. Met geweld en vrouwenonderdrukking schijnt men gemakkelijk geld te verdienen in de muziekindustrie, maar die verheerlijking van gangsters werkt pogingen van opvoeders tegen, die jongeren op het rechte pad willen houden of brengen en die jongeren willen opvoeden of scholen. Hoewel sommige Amerikaanse gangsterclips best humoristisch zijn, ben ik het thema daarom meer dan zat.

    In deze clip van Nabil is humor vervangen door religie. Vanwege de overdaad aan leeg geweld, sowieso al geen positieve toevoeging aan het brede aanbod in gangsterclips, maar wat betekent dat einde? Wat symboliseren die kogelvrije hoofddoeken? Een referentie aan de IS en aan een paradijs voor gangsters?

    “Ik ga toch naar de hel” zei een Marokkaanse crimineel eens tegen me. De onafwendbaarheid daarvan sprak ik tegen en ik wees op de dief die naast Jezus gekruisigd was en die naar de hemel mocht. “Dat was een uitzonderlijk geval,” zei de crimineel: “die dief had het geluk naast Jezus te hangen.” Ik wees erop dat het verhaal betekent dat vergeving mogelijk is, ook voor dieven, mits zij tot inkeer komen. Maar tot inkeer komen is wel belangrijk. Het idee dat moordenaars, dieven en geweldplegers ook zonder inkeer in het Paradijs beloond zouden worden, zoals in de IS beweerd wordt, blijf ik, vanwege maatschappelijke redenen, tegenspreken.

    En nog wat: diezelfde crimineel was een van de jongens die zeiden het wel grappig te vinden als ik een tv-serie over hen zou schrijven, maar dat idee sloeg ik af. Uitgerekend over hen schrijven zou vooroordelen over Marokkaanse jongeren eerder bevestigen dan tegenspreken, zelfs als je de protagonisten sympathiek afbeeldt. Heeft Nabil daaraan niet gedacht?