'Nederlandse politie discrimineert structureel'

Discriminatie en willekeur komen veel voor in Nederlandse politiekorpsen, ontdekte antropoloog Paul Mutsaers. Volgens de onderzoeker komt dat mede door de grote beroepsmatige vrijheid van agenten.

Wat je hier níet hebt, zijn toestanden zoals in Ferguson, waar agenten geld ophalen bij de Afro-Amerikaanse gemeenschap door continu boetes uit te schrijven. Of grootschalige corruptie zoals in Zuid-Afrika. Maar het is een glijdende schaal. Wat hier wel gebeurt: collega’s van allochtone agenten hangen op het prikbord krantenberichten op waarop koppen die negatief zijn over de islam of migranten zijn omcirkeld. En bij meer dan de helft van de verkeerscontroles die ik heb meegemaakt, zeker tientallen keren, werd vooraf een etnische doelgroep bepaald. Meestal richtte men zich op jongeren van een aantal etniciteiten: Marokkaans, Turks en Surinaams, bijvoorbeeld. Als het raampje omlaag ging en er zat een autochtone Nederlander, dan kreeg die te horen: ‘U mag doorrijden, u behoort niet tot onze doelgroep.

Eerder uitte korpschef Gerard Bouman al zijn bezorgdheid over discriminatie binnen politiekorpsen. In een uitgelekte interne mail schreef hij:

Er sluipt een gif onze organisatie binnen. Het gif van de uitsluiting.

Lees ook: Politiediscriminatie stoppen? van Miguel Heilbron