Obesitas lijkt op verslaving

Aanstaande vrijdag promoveert psycholoog Ilse Nijs aan de Erasmus Universiteit op haar onderzoek naar de rol van informatieverwerkings-processen in de hersenen bij de hunkering naar voedsel, eetgedrag en lichaamsgewicht.

Dat elk pondje door het mondje gaat, wil niet zeggen dat het individu volledig verantwoordelijk kan worden gesteld voor zijn eetgedrag.

Dat is een van de conclusies die Ilse Nijs trekt in haar proefschrift. In een interview op de website van de EUR legt ze uit hoe dat zit:

De laatste jaren zijn onderzoekers er in geslaagd een aantal genen te identificeren die bepalend zijn voor deze motivatie tot eten. Varianten van deze genen lijken in directe relatie te staan tot het voorkomen van overgewicht in bepaalde families. Wat genetisch wordt overgeërfd lijkt de mate te zijn waarin iemand trek heeft in voedsel en de hoeveelheid voedsel die iemand nodig heeft om een gevoel van verzadiging te ervaren. In feite is ons eetgedrag erfelijk bepaald. Gedragsonderzoek bevestigt dit indirect: niet een minder actieve leefstijl, maar overconsumptie lijkt de doorslaggevende factor voor de overgewichtcijfers. Met andere woorden, we eten te veel. Bovenstaande onderzoeksbevindingen suggereren dat sommige (zelfs veel) mensen op dit vlak kwetsbaar zijn en een groter risico lopen te veel te eten en zwaarlijvig te worden. De eetlust van hun hersenen maakt het hen moeilijk om lekker eten te weerstaan en slank te blijven. Deze genetische kwetsbaarheid lijkt echter alleen tot uiting te komen in een omgeving waarin energierijk en lekker voedsel gemakkelijk verkrijgbaar en goedkoop is, zoals de huidige westerse samenleving. Sommige onderzoekers stellen dan ook, dat de toename van het aantal mensen met ernstig overgewicht in de afgelopen decennia is toe te schrijven aan de huidige dikmakende omgeving. En die valt onder de verantwoordelijkheid van de overheid.

Foto: Flickr CC: Omnia Mutantur