Wat RTL4 wél lukt en GroenLinks niet

Na een week hard werken, is het tijd voor ontspanning. Als vrijdagavond de kinderen slapen, maken we koffie. We nemen plaats op de bank en kijken naar RTL4. Op dit moment  The Voice Kids en daarna RTL Late Night. Leuke en ontspannen televisie vooral.

Voor de enkeling die het nog niet weet: The Voice Kids is de populaire talentenjacht voor kinderen van 9 tot en met 14 jaar, de jeugdversie van The Voice Of Holland. Prachtige televisie. Naast de artiesten Marco Borsato en Ilse de Lange zit Ali B. in de jury. En dat levert een boel lol en positieve energie op. 

Ali B. zorgt voor veelkleurigheid. Hij maakt veel lol en soms ook zinspelingen over Marokkanen, zoals hij zelf, en over de multiculturele samenleving. Je merkt dat hij vaak een belangrijke identificatiefiguur is, vooral voor kinderen met een niet-westerse achtergrond.

En dan is het tijd voor RTL Late Night met Humberto Tan. Soms gaat het nergens over en swingt het gewoon de pan uit. En soms gaat Tan met zijn gasten de diepte in over zaken als succes, falen, ziekte, dood of nieuwe kansen. Niet zozeer politiek, maar vooral existentieel. En ja, ook Humberto Tan zorgt voor een goede multiculturele vibe. Zo zat afgelopen vrijdag de populaire zanger Kenny B. aan tafel. Het gesprek ging over muziek maar ook over zijn inzet voor vrede in Suriname.

De volgende ochtend lees ik aan de keukentafel opinieblad Volzin met een artikel over GroenLinks en religie. ‘Zo roomblank als de partij is, is ze geen afspiegeling van de diversiteit van de huidige Nederlandse samenleving’, lees ik. Dat GroenLinks erg blank is, “is een feit”, zegt ook socioloog en prominent GroenLinkser Dick Pels. “Het is alleen de vraag of dat anders kan en of dat erg is. Om je te kunnen verplaatsen in andere mensen, hoef je niet met hen samen te vallen.”

Ik val van mijn stoel. Is dit niet erg? Sinds 1994 ben ik lid van GroenLinks. De partij had toen nog een sterk multicultureel karakter met partijprominenten als Mohammed Rabbae. Later kwam Naïma Azough in de Tweede Kamer en weer later Tofik Dibi die zich helaas vergaloppeerde. En zo zijn er meer mensen te noemen.

De Nederlandse politiek is veranderd. Er is minder ruimte voor culturele verschillen in de Tweede Kamer, zo lijkt het. Was het vroeger politiek correct om minderheden te omarmen, tegenwoordig moeten ze langs een strenge liberale meetlat. Op zich is deze beweging niet heel verkeerd, maar het is alsof we doorschieten en dat zelfs linkse politieke partijen niet weerbaar zijn tegen vaak onbewuste uitsluitingsmechanismen.

Wat RTL4 lukt met een mooie en ontspannen multiculturele televisieavond voor een breed publiek, dat mislukt bij partijen als GroenLinks en de PvdA. Volgens mij is die mislukking wél erg en moet dit echt anders kunnen. Linkse politieke partijen kunnen – hoe ironisch ook – ontzettend veel leren van Nederlands populairste commerciële televisiezender. Of anders gezegd: de politiek moet leren van de samenleving en onder die Haagse kaasstolp vandaan komen. Kom en kijk: het is al begonnen, merk je het niet? De multiculturele samenleving is springlevend. Mis de boot niet!

Foto: Gerard Stolk