Tofik Dibi hoopvol over erkenning homoseksualiteit moslimgemeenschap

Bijna iedereen in Nederland weet het inmiddels. Oud-politicus Tofik Dibi is homoseksueel en heeft er een autobiografisch boek ‘Djinn’ over geschreven. Hij verscheen in verschillende media waaronder de Volkskrant en DWDD en nu vertelt hij in Pauw wat voor reacties dat heeft opgeleverd, vooral vanuit de moslimgemeenschap.

Dibi vertelt tijdens het gesprek hoe hij jarenlang door onder andere spirituele rites van zijn ‘djinn’ (geest) probeerde af te komen. Dit deed hij uit angst voor de veroordeling van ‘moslims, Marokkanen en allochtonen’. 

De auteur nam plek in de Tweede Kamer en richtte zich vanwege zijn angst op het aanpakken van moslimhaat en racisme en discriminatie. Hij hoopte door zijn ‘goede daden’ begenadigd te worden ondanks zijn geaardheid. Pauw citeert een stuk uit zijn boek.

Ik hoopte dat ‘het’ op de koop toegenomen zou worden als ik maar hard genoeg mijn best voor ze deed. Misschien zou ‘het’ zelfs geaccepteerd worden.

De inspanningen blijken volgens Dibi toch zijn vruchten afgeworpen te hebben. Hij vertelt hoe hij mailtjes en opmerkingen ontvangt over al het ‘harde werk’ dat hij heeft verricht. 

‘(…) ‘Het is een zonde en ik ben het er niet mee eens maar je hebt zo hard je best voor ons gedaan en je bent zo hard tegen Wilders geweest. Je hebt je bewezen voor ons dus je bent okay’. Dat is een veelgehoorde.

Aan tafel wordt gevraagd of hij wel geaccepteerd zou worden als hij zich niet zo had ingezet voor eerdergenoemde kwesties. Waarop Dibi verklaart dat het ook een ingang kan zijn om zaken zoals homoseksualiteit in de Marokkaanse gemeenschap te kunnen bespreken. 

Ik weet het niet maar ik denk dat het wel heeft geholpen. Heel veel moslims in Nederland hebben het gevoel dat als je hierover praat of iets over de islam wil zeggen ‘er is weer eentje die wil spugen op de islam’. Ik denk dat het bij mij moeilijk te zeggen is omdat ik mij heel anders heb laten horen. Ze zijn verward en denken ‘misschien moeten we nu ook echt gaan luisteren naar dit verhaal’. Daarom is het goed dat ik het nu heb gedaan en niet heel lang geleden.

Ook vertelt de oud-politicus dat hij door jonge moslims benaderd wordt die worstelen met hun geaardheid.

(…) Als je het niet ziet, kan je het niet zijn, dat dacht ik altijd. Ik zie het niet om me heen dus ik kan het niet zijn. Iedereen praat over diversiteit in de media en dan gaat het heel erg over werk maar het is veel meer dat je jongeren en kinderen het gevoel wil geven dat ze alles kunnen zijn wat ze willen zijn.

De negatieve reacties vanuit de Nederlandse moslimgemeenschap zijn volgens Dibi weinig. Hij zegt voornamelijk steunbetuigingen te krijgen. Hij beaamt ook nu weer zoals hij eerder in De Wereld Draait Door deed vooral narigheid van ‘Geenstijl en Pvv-types’ te ontvangen. 

Het is heel opvallend dat ik van Geenstijl en Pvv-achtige mensen gespot, gescheld en haat heb gekregen. Dat echt tachtig procent van de Marokkanen en moslims in mijn mail en Facebook liefdevol reageert. Vooral als ze het boek hebben gelezen, zeggen ze: ‘Wat doen we elkaar aan soms. Dat we voor elkaar gaan bepalen wie wel of geen goede moslim is’. Ik denk dat als iedereen elkaar iets meer vrijlaat dat veel shit ons bespaard blijft.