UvA-bioplastic biedt groene hoop in bange dagen

Chemici aan de Universiteit van Amsterdam hebben een soort bioplastic uitgevonden waarmee milieuverontreiniging voorkomen kan worden. De uitvinding werd al in 2011 bekend gemaakt door UvA-chemici Albert Alberts en Gadi Rothenberg, maar nu het patent voor Glycix geregistreerd is mag de wereld eindelijk weten dat het bioplastic bestaat uit citroenzuur en glycerol.

Glycix is biologisch afbreekbaar en kan problemen als de beruchte plasticsoep – drijvende vuilnisbelten in de Stille Oceaan die zeedieren vergiftigen – in de toekomst voorkomen. Het bioplastic zou simpelweg oplossen in water en uiteenvallen in plantaardige bestanddelen.

De groene uitvinding kwam bij toeval tot stand. In hun zoektocht naar een nieuwe biobrandstof, struikelden Rothenberg en Alberts over een briljante ingeving voor een biologisch afbreekbare kunststof die na hooguit enkele jaren vergaat. Vrijwel alle bekende plasticsoorten op oliebasis lossen pas na honderden jaren op.

Nu de theorie zich bewezen heeft is de grote vraag is vooral waarvoor het materiaal in de praktijk geschikt is. Rothenberg en Alberts veronderstellen dat Glycix al over twee jaar breed toepasbaar kan zijn voor harde constructiematerialen, gegoten zachte plastic onderdelen en verpakkingsmateriaal. Gevreesd wordt echter dat de conservatieve industrie het nieuwe bioplastic niet zomaar in productie zal nemen.

Alberts hoopt dat Glycix toch deels onderdeel van het productieproces wordt, omdat het zich gemakkelijk laat mengen met andere plasticsoorten en geen kostbare aanpassingen vereist. Nieuw plastic zal daardoor ten minste voor 20 procent oplossen in water en afbreekbaar worden:

Alle bestaande plastics kunnen we zo voor twintig procent groen maken. Er is bijvoorbeeld geen nieuwe spuitgietapparatuur nodig. In de machines kan alles bij het oude blijven.

cc-foto: Edinburgh Greens