Vrienden van Wilders heulen met dictator Assad

Vlaams Belang-politici Filip Dewinter, Jan Penris en Anke Van Dermeersch zijn op uitnodiging van de Syrische dictator Bashar al-Assad in Damascus, Syrië. Terwijl het land al jaren in brand staat en miljoenen Syriërs het land ontvlucht zijn en in erbarmelijke omstandigheden wonen in vluchtelingenkampen in de regio, gingen de drie politici op bezoek bij Assad om hun steun aan hem te betuigen.

De vrienden van PVV-leider Geert Wilders spraken met de voorzitter van het Syrisch parlement en spraken openlijk hun steun voor het regime van Assad uit. Het liefst zien ze dat de economische sancties tegen Syrië worden opgeheven en dat Europa weer gaat samenwerken met Assad. Dewinter sprak de aanwezige plaatselijke journalisten toe en riep op de diplomatieke relaties met het land weer te herstellen. Bashar al-Assad moet wat hem betreft als bondgenoot gezien worden, in plaats van als vijand beschouwd te worden.

Het is niet de eerste keer dat Dewinter zich lovend uitlaat over Assad. In 2013 reisde hij al af naar Syrië. Destijds om zogenaamd ‘objectieve informatie’ over de situatie ter plaatste in te winnen.

In Syrië woedt sinds 2011 al oorlog, toen het vreedzame protest tegen de regering van Assad en de sinds 1970 regerende Ba’ath-partij met fors geweld de kop werd ingedrukt door het regeringsleger. Het leger schoot zelfs met scherp op burgers die durfden te demonstreren. Terwijl de Arabische lente in andere landen wel leidde tot het afzetten van dictators, lukte het de demonstranten in Syrië niet. Na verloop van tijd veranderden de vreedzame demonstraties in gevechten tussen pro- en anti-Assad groeperingen.

Ondanks het vreselijk grote aantal doden en vluchtelingen dat Assad op zijn geweten heeft, willen Dewinter en de zijnen graag samenwerken met de dictator, om de terroristische groepering IS, die in de regio actief is, te bestrijden. De Ba’ath-partij is een van oorsprong seculiere partij. De vader van Bashar al-Assad, Hafez al-Assad pleegde in 1971 een staatsgreep en riep Syrië uit tot een militaire dictatuur. Tegelijkertijd benoemde hij zichzelf tot staatshoofd, voor het leven. In het jaar daaraan voorafgaand was hij al premier van Syrië. En wie het daar niet mee eens was, had een groot probleem. Zo werd in 1982, in Hama, een gewapende opstand van de soennitische Moslimbroederschap met artillerie en bulldozers een kopje kleiner gemaakt. Volgens mensenrechtenorganisaties kwamen hier tien- tot dertigduizend mensen bij om het leven. Bashar doet wat dat betreft niet onder voor zijn vader.

De Morgen: Vlaams Belang in Damascus om Assad-regime te steunen

cc-foto: novopress