Welk prijskaartje mag er aan genezing hangen?

De ontwikkeling van nieuwe medicijnen tegen kanker volgen elkaar in een razend tempo op. Deze hoopvolle vooruitgang heeft echter ook een keerzijde

De medicijnen kosten tienduizenden euro’s per patiënt per jaar. En in totaal wordt er 2 tot 3 miljard euro neergeteld voor het ontwikkelen van 1 geneesmiddel. Dat zei Bart Vanhauwere, directeur van farmaciebedrijf Roche Nederland, zondag in het tv-programma Buitenhof. Vanhauwere wierp in de uitzending dan ook de vraag op: ‘De kosten zijn hoog, kunnen we dat betalen, willen we dat betalen?’

Beter maar ook duurder Als belangrijkste reden, waarom de medicijnen zo duur zijn geworden, noemt Jacqueline Stouthard, oncoloog van het Nederlands Kankerinstituut Antoni van Leeuwenhoek, de kwaliteit van de medicijnen die in de laatste jaren sterk verbeterd is. Patiënten kunnen krijgen hierdoor een meer gerichte behandeling, de therapie is meer op de patiënt toegespitst maar dus ook duurder. Volgens haar zijn de medicijnen wel duurder maar wegen de kosten op tegen de baten.

Verder hekelt Stouthard de rol van de farmaceutische industrie die, volgens haar zeggen, de laatste jaren veel winst heeft gemaakt, maar dit geld niet terug laat vloeien naar de patiënten. Ook verwijt ze verzekeraars, die een zogenaamd prijsplafond hebben ingesteld voor zorgkosten, dat ze een kankerpatiënt die in november binnenkomt moeten vertellen dat ze die niet kunnen behandelen omdat het ‘prijsplafond’ bereikt is.

Ook aanwezig bij het debat was Ben Crul, medisch adviseur van verzekeraar Zilveren Kruis. Hij reageerde op de kritiek van Stouthard door aan te geven dat verzekeraars al in gesprek zijn met ziekenhuizen om extra budget vrij te maken, waarmee aanspraken patiënten nog aanvraag kunnen doen op een aanvullend budget. Hij ontkent verder dat patiënten zorg ontzegd wordt vanwege te hoge kosten.

Kostenexplosie Stouthard geeft verder aan dat ziekenhuizen de aankomende tijd rekening moet houden met een kostenexplosie. En voorziet problemen wat betreft de zorg die artsen kunnen leveren aan hun patiënten.