De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
Westerse bedeltoeristen in Azië wekken woede op van lokale bevolking
•
265 keer bekeken
• 
Ze zijn wit, westers en staan steeds vaker in de straten van Maleisië, Hong Kong, Thailand en Singapore te bedelen om geld zodat ze verder kunnen reizen. Hun gebrek aan geld is niet het gevolg van een onfortuinlijke speling van het lot, maar een weloverwogen beslissing. “ Beg-packers ” worden ze genoemd, en ze zijn de plaatselijke bevolking een doorn in het oog.
Sommigen verkopen handgemaakte ansichtkaarten of andere knutselwerkjes, anderen maken muziek. Weer anderen houden alleen een bordje omhoog en hopen daarmee voldoende sympathie op te wekken voor een kleine donatie. Hoewel sommige plaatselijke bewoners de beg-packers afdoen als een bizar fenomeen, zijn er steeds meer mensen die zich vol walging uitspreken over de “oriëntalistische fantasie” die de reizigers erop nahouden.
Een van hen is Maisarah Abu Samah, een Singaporese vrouw die zich afvraagt wat de beg-packers beweegt. Een directe noodzaak voor het bedelen lijkt er immers niet te zijn: vaak zijn ze in het bezit van luxegoederen, neem bijvoorbeeld de versterkers die de muzikanten gebruiken:
"Het was de eerste keer dat ik zoiets zag en ik was stomverbaasd. Ten eerste zie je in Singapore niet veel mensen die allerlei snuisterijen verkopen, of straatmuzikanten, aangezien hier strenge regels voor zijn. Maar, als je toevallig straatverkopers en straatartiesten ziet, is dat meestal in het centrum van de stad en niet in de buurt van een bushalte in een middenklasse wijk als deze. Ik heb ook nog nooit eerder witte mensen gezien die dat doen."
"We vinden het enorm vreemd om mensen om geld te vragen zodat jij kan reizen. De verkoop van dingen in de straat of bedelen wordt niet gezien als iets prijzenswaardig. Mensen die dit doen zijn echt in nood: ze bedelen om eten te kopen, om het schoolgeld van hun kinderen te kunnen betalen of om schulden af te lossen. Maar niet om iets luxe te doen als reizen!"
Het bedelen om een reis te kunnen bekostigen beperkt zich overigens niet alleen tot de straat. Er zijn er ook bij die crowdfundingprojecten starten in de hoop zo genoeg geld bij elkaar te sprokkelen om aan de reis te beginnen. Een praktijk die samen lijkt te gaan met het zogenaamde #travelporn op sociale media: accounts op bijvoorbeeld Instagram, Snapchat of Tumblr die uitpuilen met foto’s van verre bestemmingen.
Werden backpackers eerst nog gezien als avonturiers die zich afkeerden van de populairdere groepsreizen en het massatoerisme, tegenwoordig worden zij in diezelfde verre oorden vooral gezien als uitvreters die vooral zo goedkoop mogelijk willen reizen. Vaak terend op de zak van de lokale bevolking.
Ook Louise K., een Maleisische studente, ziet het fenomeen met argusogen aan: ‘Azië wordt gezien als een exotische plek waar dit soort gedrag geaccepteerd is,’ zegt ze.
"Ik denk dat dit soort gedrag laat zien hoe in het westen veel mensen nog steeds naar de wereld kijken. Azië zien ze als een exotische plek van spirituele ontdekking. Dit maakt een karikatuur van ons continent, een mystiek land vol avonturen, of met andere woorden, een speeltuin voor witte mensen. Mensen komen hier op een reis van zelf-ontdekking, enthousiast om exotische ervaringen op te doen. Soms wil ik ze vragen: denk je nou echt dat dit soort gedrag normaal is in Azië? Waarom ga je dit niet thuis doen?"
"Helaas is er ook hier nog steeds discriminatie en racisme gericht op mensen die niet wit zijn, terwijl de witte mensen worden aanbeden. Het is een koloniale erfenis. De bedelende toeristen zouden anders worden behandeld als ze niet wit waren. Als we erover nadenken in termen van eerlijkheid, zeker nu, nu iedereen het over immigratiebeleid heeft, vind ik het gek dat de regeringen in het Westen zijn zo streng tegenover buitenlanders en eisen dat migranten een bijdrage leveren aan de lokale economie, terwijl hun eigen burgers overal maar naartoe kunnen reizen, zonder dat er economische eisen aan hen gesteld worden."
"Dit fenomeen benadrukt het feit dat de toeristische sector in het Oosten zeer problematisch is en bijdraagt aan de mythe van de “nobele wilde”. De persoon van kleur die zachtaardig is en het goed bedoeld, maar arm en onwetend is, en wiens enige doel is om de blanke man te dienen en hem welkom te heten in zijn land.’"
Bron: The Observers
Praat mee
0/1500