2016: een waarschuwing

Op 22 december 2015 is het wetsvoorstel Computercriminaliteit III bij de Tweede Kamer ingediend. Zoals vaker het geval is bij zeer twijfelachtige kabinetsvoorstellen – zoals een energiebelasting voor gas die met 31,7% stijgt – werd dit voorstel tijdens het Kerstreces verstuurd, een feit dat direct al wat vragen zou mogen opwerpen. Aangezien onze mainstream media het zoals gewoonlijk weer veel te druk hebben met haatzaaien en het uitdragen van uitgekauwde staatspropaganda, leek het ondergetekende wenselijk kort samen te vatten wat er in 2016 allemaal zou kunnen gaan veranderen.

Het nieuwe wetsvoorstel stelt de politie in staat om op afstand op systemen van verdachten in te breken (wat abusievelijk “terughacken” genoemd wordt). Het betreft hier dus niet het hacken van daadwerkelijk veroordeelde mensen maar kan theoretisch op iedereen slaan; het is in dit land tenslotte uitermate simpel om ergens van verdacht te worden.

Theoretisch worden deze duistere hackpraktijken alleen ingezet bij misdrijven waarop een gevangenisstraf van minimaal achter jaar staat. Maar zoals bijna altijd het geval is, houdt de overheid een slag om de arm: als er sprake is van “een duidelijk maatschappelijk belang”, gaat voorgenoemde vereiste meteen weer overboord. Kortom, dat “duidelijk maatschappelijk belang” kan echt van alles zijn. Iets met een hellend vlak of glijdende schaal.

Nemo tenetur In eerste instantie wilde Justitie – alhoewel de schrijver van dit stuk zich afvraagt of deze organisatie die naam nog wel zou mogen dragen – graag een einde maken aan wat er in het nemo tenetur-beginsel gesteld wordt betreffende het niet hoeven meewerken aan je eigen veroordeling. Justitie had graag gezien dat een Nederlands staatsburger rechteloos gemaakt zou kunnen worden. Waarschijnlijk laat die mogelijkheid nog even op zich wachten totdat wetsvoorstel Computercriminaliteit IV wordt ingediend. Het feit dat dit soort voorstellen sowieso gedaan wordt, is iets om rekening mee te blijven houden: het bewijst namelijk keer op keer welke belangen er door Den Haag écht gediend worden.

Nederland is al jarenlang het land dat het meeste aftapt; inzage in wat er precies met dat gedrag bereikt wordt, krijgt het volk echter niet. Daar verzamelt Justitie geen statistieken of cijfers van want dat maakt het kunnen liegen erover een stuk moeilijker. Vergeet ook niet dat Justitie steevast bonnetjes en andersoortig bewijsmateriaal kwijt lijkt te raken zodra het mogelijk wangedrag van eigen mensen betreft. Duidelijkheid en transparantie zijn overduidelijk dingen die je als overheid vooral bij anderen afdwingt.

Tel daarbij op dat alle topmannen van Justitie de afgelopen tijd weggekomen zijn met het verkondigen van klinkklare leugens (denk aan Opstelten en zijn duimzuigen aangaande het eerder genoemde bonnetje) of compleet beschamende onzin mogen uitkramen (van der Steur kent bijvoorbeeld als enige ter wereld mensen die aan wiet zijn overleden) en de eindconclusie voor de toko die zichzelf “Justitie” noemt is wat mij betreft geen al te positieve. Het lijkt eerder op een tenenkrommende verzameling van incompetente amateurs die meer met werkverschaffing dan het oplossen of voorkomen van criminaliteit heeft.

Waar blijft de massale onrust? Het ontgaat de schrijver van dit artikel dan ook volledig waarom er nog steeds geen groot alarm geslagen wordt door mensen die zich in Nederland met juridische zaken bezighouden. Telkens weer bewijst Justitie aangestuurd te worden door figuren die van toeten noch blazen weten en die absoluut hele andere belangen dienen dan die waarvoor zij ooit aangesteld zijn. Het beleid dat Justitie mag implementeren is nergens op gestaafd: cijfers worden nooit overhandigd en inzage in de daadwerkelijke effectiviteit van al die privacyschendende maatregelen heeft de organisatie zelf niet eens. Het is veel geschreeuw maar verdomd weinig wol. En bijna niemand lijkt zich daar heel veel zorgen over te maken.

Het is echter wél iets om je zorgen over te maken: als deze tendens zich doorzet – en er is geen reden om aan te nemen dat dat niet het geval is – zal elke vorm van gerechtigheid uiteindelijk verdwijnen. Met het terughack-voorstel (let ook op de vieze verwoording; het betreft hier in bijna alle gevallen geen “terughacken” maar simpelweg “hacken”) wordt de deur onder meer opengezet voor het planten van mogelijk belastend materiaal. Twintig jaar geleden had je nog weg kunnen komen met het veinzen van naïviteit in de vorm van “maar dat zou onze overheid nooit doen”. Tegenwoordig blijkt diezelfde overheid echter tot meer ranzigheid in staat dan zelfs een fanatiek anarchist ooit had verzonnen.

Wat kunnen we zoal verwachten? 2016 wordt hoogstwaarschijnlijk het jaar waarin de Nederlandse burger uitermate belangrijke keuzes moet gaan maken: gaan we voor een volledig dichtgetimmerde surveillance-staat waarvan de effectiviteit nooit bewezen is of houden we toch nog enige bewegingsvrijheid over? Als het aan de overheid ligt, gaat elke vorm van vrijheid zo spoedig mogelijk de deur uit. Dat dit uiteindelijk niet werkt, dat hebben de aanslagen van november 2015 in Parijs bewezen. Daar bleek door de terroristen uiteindelijk zelfs niet eens met die oh zo gevaarlijke “versleutelde verbindingen” gewerkt te zijn; toch was Justitie niet in staat deze figuren te stoppen. Zelfs niet na zo’n veertien jaar van fanatiek privacy en vrijheden afpakken…

Terwijl onze overheid bijna alles in doodenge gecentraliseerde databases probeert te proppen en onder het mom van de immer zwaar misbruikte drie-eenheid van Kinderporno, Terreur en Fraude alles en iedereen wil bespioneren, staan er nog meer onaangename zaken te trappelen om het toneel te gaan betreden. Denk bijvoorbeeld aan het uitfaseren van contant geld. De supermarktbranche had gehoopt contant geld in 2014 al weggejaagd te hebben maar dat is niet gelukt. Ik heb een donkerbruin vermoeden dat ons kabinet daar aankomend jaar nog wat meer druk achter gaat zetten. Waarschijnlijk onder het mom van – je raadt het al – Kinderporno, Terreur en/of Fraude….

De één-klik-en-je-hebt-geen-leven-meer-maatschappij Als de overheid haar zin krijgt, ziet de toekomst er voor de Nederlandse burger uitermate somber uit. Mocht het versneld uitfaseren van contant geld óók nog lukken, dan heeft deze organisatie de touwtjes volledig in handen. Het zal op dat moment met één muisklik mogelijk zijn om burgers hun leven te ontnemen en zoals het er nu naar uitziet, is dat precies waar op ingezet wordt. Want “veiligheid”.

De tijd waarin het oké was om je niet al te veel zorgen over het reilen en zeilen van overheden te maken, ligt al een flinke poos achter ons. Telkens weer bewijst deze organisatie volstrekt onbetrouwbaar te zijn en wie het ondertussen nog steeds niet duidelijk is dat de overheid als makelaar voor hele grote bedrijven fungeert, die verdient een emmer water in zijn of haar gezicht. Keer op keer worden mensen zoals jij en ik bedrogen en keer op keer blijkt de overheid niet de belangen van het Nederlandse volk te dienen.

Een pijnlijke conclusie Deze overheid die ooit bedoeld was om als inhuurkracht het leven van burgers te veraangenamen, is veranderd in een monsterlijk orgaan dat helemaal niets meer om mensen geeft. Op overheidsniveau draait alles tegenwoordig alleen nog maar om “de economie” waarmee de gedemonstreerde controledrang ook direct verklaard kan worden: hoe meer privacyschendende “oplossingen” je als overheid aandraagt, hoe meer waardevolle opdrachten je richting de eerder genoemde grote bedrijven kunt schuiven. Het volleerd doorsluizen van belastinggeld zodat je eigen vervolgcarrière er een stuk florissanter uit komt te zien. Check.

Overheden bestaan eigenlijk gewoon uit doodnormale mensen zoals jij en ik. Deze mensen hebben alleen wel de beschikking over miljarden aan belastinggeld die door middel van een zelfgeclaimd geweldsmonopolie bij de rest van het volk geroofd zijn. En doodnormale mensen zoals jij en ik hebben daarbij nogal eens de neiging om onbetrouwbare egoïsten te zijn die zich voornamelijk met hun eigen hachje bezighouden. Zo ook veel van de mensen die voor overheden werken.

Ik hoop dat 2016 het jaar wordt waarin de Nederlandse bevolking haar roze bril aangaande het handelen van de eigen overheid eindelijk eens afzet en poogt de via educatie verkregen staatspropaganda af te schudden. Een organisatie die steeds meer in het geheim handelt en alsmaar minder transparantie toont en geen verantwoording afdraagt, zou absoluut met de nodige argwaan aanschouwd moeten worden. En dat mag je een understatement noemen.

De overheid als vriendelijke, humanitaire en betrokken organisatie is – voor zover dat ooit wel aan de orde geweest is – een illusie. Met zulke vrienden heeft niemand in Nederland nog vijanden nodig. Mocht je net als ondergetekende geen vertrouwen in deze toko hebben, dan raad ik je van harte aan je eens wat te gaan verdiepen in de wondere wereld van VPN, firewalls, preventieve portscans en andere hulpmiddelen om je digitale veiligheid enigszins te kunnen waarborgen. Het is dieptriest dat het nodig is maar doe jezelf alsjeblieft een groot plezier en wapen jezelf tegen deze enge terreurorganisatie.

Of het een gelukkig nieuwjaar wordt, dat valt dus nog maar te bezien. Ik wens je dan ook vooral heel veel sterkte.

cc-foto: Anne Helmond