Als je Wilders voor de grap een kinderlokker zou noemen…

Om te beginnen: Erdogan maakt het ernaar. Zijn bewind begint steeds meer autoritaire trekken te vertonen. Hij lijkt warempel Kemal Atatürk wel die ook raad wist met kritische journalisten en vrijheidslievende Koerden. Het zou best kunnen dat Erdogan zich bewust aan zijn seculiere voorganger spiegelt: hij wordt dan de ware Atatürk, de echte vader die de afgedwaalde natie terugbrengt op het rechte pad van de Koran.

Zo iemand verdient hoon, scherpe spot en heftige kritiek. Zijn kleingeestigheid is voldoende gebleken door dat geklaag bij de Duitse regering over het eerste liedje aan zijn adres. Hij heeft die actie als een boemerang in zijn gezicht teruggekregen en terecht. Nu  heeft de preutse would be vader des vaderlands een nieuw lied aan zijn reet hangen waarin hij met allerlei vrolijke seksuele activiteiten in verband wordt gebracht. En BOVENDIEN met kinderseks.

De hele rechtse horde maakt zich nu vrolijk over de woede van Erdogan, die maar weer mooi laat zien waar de islamisering allemaal toe zal leiden. Dan dooft het licht.

Vanochtend bedacht ik een variant op een oud kinderliedje:

Wilders is een kinderlokker hi ha ho Wilders is een kinderlokker hi ha ho.

Je hoeft het maar een keer te horen of je onthoudt het. Wat een grap! Wat een humor!  Of is hier iets anders aan de hand? Wordt hier iemand zonder enige onderbouwing beschuldigd van een ernstig misdrijf, het misdrijf bovendien dat in Europa misschien nog wel meer wordt verafschuwd dan moord met voorbedachten rade? Je hoeft niet  lang na te denken over het antwoord: ja natuurlijk!

Alles moet kunnen, ook in de satire. Grofheid is geen criterium om iemand te veroordelen. Je kunt hoogstens het gevoel voor goede smaak van de satiricus in twijfel trekken. Je mag van mij Erdogan in verband brengen, met darkrooms, met SM-kelders en de commerciële fokkerij van kleinvee en gevogelte. Ik zal er geen wenkbrauw over optrekken. Anders wordt het met zware misdrijven als daar geen tastbare aanleiding voor bestaat. Gezien het optreden van het Turkse leger in Koerdistan, kun je hem best afbeelden als de slager van Ankara. Of als een imam met de koran in zijn ene en een kalaznikof in zijn andere hand. Ook is er vanwege zijn dubbelzinnige Syrië-politiek geen enkel bezwaar tegen een afbeelding van de Turkse president terwijl hij in een donker steegje door kalief Abu Bakr Al Baghdadi van achteren wordt genomen. Niks aan de hand. Maar pedofilie gaat te ver want er is geen enkele reden om hem met dit zware misdrijf te associëren. Net zoals het naar mijn idee te ver zou gaan om Wilders af te beelden met een bloedend mes want we weten allemaal dat die man en zijn aanhangers zich altijd beperken tot verbaal geweld en dat is een onderdeel van de vrijheid van meningsuiting.

Nu bestaat er naast de rechtstreekse beschuldiging ook de metafoor. Ik stel niet vast dat Wilders een moordenaar is. Ik zeg: de woorden van Wilders treffen de moslims als messen. Of: zoals een pedofiel kinderen naar zich toe lokt, verleidt Wilders de  armen van geest. Of: Erdogan wurgt Koerdistan zoals een psychopaat zijn vrouw. Of: de koran is als een doorgeladen pistool. Ik zeg dus niet dat mijn slachtoffers de misdaad zelf plegen, ik maak een vergelijking met criminelen die dat wel doen. Dat is toch iets anders en naar mijn idee minder ernstig dan een rechtstreekse beschuldiging (“Erdogan doet het met kleine meisjes”). Het is om zo te zeggen zeker smeerlapperij maar ik zou er het theater niet van verlaten. Het is overigens nuttig om oog te hebben voor zulke vergelijkingen, ook als ze minder ernstig zijn. Het zijn als het ware brulboeien in een zee van haatpropaganda.

Ik zou het prettig vinden als Hans Teeuwen, de man die op de Bühne alles wil zeggen – in zijn volgende show met deze overwegingen rekening houdt. Anders is het – ben ik bang – niet om te lachen.