Bam? Tsjakka!

GroenLinks Tweede Kamerlid Tofik Dibi (31) doet een gooi naar het lijsttrekkerschap van zijn partij. Terwijl partijmedewerkers onder leiding van zijn fractiegenoot Jesse Klaver een campagne voorbereiden en Jolande Sap zich volop profileert, presenteert Dibi tijdens een eigen persconferentie een nieuwe slogan voor de partij: ‘GroenLinks BAM’. Het moet krachtiger en scherper, vindt Dibi. ‘Tsjakka Tofik’ lijkt mij persoonlijk een betere slogan voor de originele maar ook inhalige en overmoedige politicus.

Dibi zegt dat hij meer stemmen kan trekken dan de gedoodverfde lijsttrekker, Jolande Sap. Met hem als partijleider haalt GroenLinks minstens tien zetels, bluft hij. Daarmee lijkt Dibi zichzelf nogal te overschatten en zijn partijleider – die nu net lekker bezig is – impliciet toch af te kraken. De verschillen zitten volgens Dibi niet in de inhoud, maar vooral in de stijl. ‘Ik ben onorthodoxer, minder conventioneel dan Sap’, zegt de door peilingen nerveus gemaakte Dibi.

Jolande Sap reageert gelukkig ontspannen en positief en gaat graag de strijd aan. Ik vind dat een sportieve instelling. En eerlijk gezegd denk ik dat Sap ook niet zo veel te vrezen heeft. De partijleden zullen haar ruimschoots steunen, zo is mijn verwachting. De grote vraag is of Dibi ook daarna nog sportief zal zijn en als teamplayer wil blijven functioneren. Het zou hem sieren. Want naarmate de verkiezingen dichterbij komen, kan GroenLinks zich geen interne rivaliteit meer permitteren.

Sinds anderhalf jaar is Jolande Sap het evenwichtige en sympathieke boegbeeld van de partij. Samen met haar fractiegenoten heeft Sap laten zien dat GroenLinks met een duidelijke groene en sociale inzet durft te onderhandelen en politieke verantwoordelijkheid kan dragen. Ze is rustig, verbaal sterk en debatteert goed. 

Ze is inderdaad niet van ‘BAM’. En gelukkig maar, want dat is ook niet wat GroenLinks wil zijn als ‘ideeënpartij op zoek naar macht’. Ik vermoed dat GroenLinks met Tofik Dibi aan het roer snel buitenspel wordt gezet bij mogelijke coalitiebesprekingen en – BAM – voor gesloten deuren zal komen te staan.

Dibi lijkt te lijden aan een ernstige vorm van zelfoverschatting. Wat eer en roem – die hem tot nu toe overigens terecht toekomen – toch niet met een jong en ambitieus politicus kunnen doen. Daarbij komt dat Dibi vooral het gezicht is van het integratie- en religiedebat dat de afgelopen jaren teveel geïsoleerd is gevoerd, los van ideeën over gelijke kansen, onderwijs en sociale vernieuwing. Sociaal-economische kwesties vormen de basis omdat Henk, Ingrid, Ahmed en Fatima alle vier de klos zijn geworden van het rechts-liberale kabinet Rutte, dat naast het bevorderen van sociale ongelijkheid domheid en xenofobie volop gedoogde .

‘Groen’ en ‘sociaal’ moeten daarom nu de kernwoorden zijn. En dat GroenLinks tegen xenofobie is en het ook helemaal heeft gehad met die blonde rattenvanger uit Venlo, vormt daarbij de impliciete vanzelfsprekenheid. De evenwichtige Jolande Sap lijkt dat veel beter te kunnen uitdragen dan de originele maar ook zo overmoedige ‘Tsjakka Tofik’.

Volg Theo op Twitter