Beschamend dat politici zwijgen over homofobe uitspraken van de paus

In zijn kersttoespraak zei de paus dat homoseksuelen de essentie van het menselijk wezen vernietigen. In zijn jaarlijkse vredesboodschap noemde hij het homohuwelijk een bedreiging voor de wereldvrede. De paus prees bovendien het werk van de Franse opperrabijn Bernheim die in zijn land een campagne voert tegen het homohuwelijk.

Totale stilte Er is in de afgelopen dagen veel gezegd en geschreven over deze uitspraken van de paus. In dit stuk richt ik mij op de vraag waarom de politici in het vrije en beschaafde westen zwijgen over dergelijke uitlatingen van de paus. Wordt hier niet met twee maten gemeten?

Op mijn achttiende vluchtte ik uit mijn vaderland Iran. Ik wilde vrij zijn en architect zijn van mijn eigen leven. In dat land hebben de ayatollahs de macht. Uit naam van de islam en de Koran zeggen zij en doen zij wat ze willen. De paus bedient zich echter van een andere religieuze bron voor zijn woorden en daden.

Als een Iraanse geestelijke iets zegt over het homohuwelijk, dan spreken de westerse politici er de schande van. De Europese instituties komen in beweging en de ene veroordeling volgt na de ander. Ook onze politici laten goed van zich horen en er worden Kamervragen gesteld; zeker door de PVV, want die partij heet niet voor niets Partij voor de Vrijheid, en komt dus op voor de vrijheid van homo’s en lesbiennes.

Wat schetst mij echter de verbazing? De paus deed buitengewoon beledigende en kwetsende uitspraken, maar in Brussel, Londen, Parijs en Den Haag bleef het stil. Het Europees Parlement zweeg, en de Europese Commissie zweeg. Onze liberale premier hield ook de kaken stijf op elkaar en de PVV stelde dit keer geen Kamervragen. En onze minister van Buitenlandse Zaken reageerde slechts met een bericht op zijn Facebookpagina op de uitspraken van de paus.

Voorbeeldfunctie Vrijheid en verantwoordelijkheid gaan hand in hand. In het geval van de paus geldt dat op zijn schouders een veel zwaardere verantwoordelijkheid rust waar het gaat om het doen van uitspraken. Hij is de inspiratiebron voor miljoenen mensen in de wereld voor hun denken en handelen. Hij geeft richting aan grote groepen mensen in allerlei landen.

De paus is, zoals ieder ander, vrij om volgens eigen geloof en overtuiging te leven, en om het uit te dragen. Waar het hier echter om gaat, is het besef van wat de paus met zijn uitspraken wereldwijd aanricht. Als kerkvorst voor miljoenen christenen roept hij dat homoseksuelen de essentie van het menselijk wezen vernietigen en dat het homohuwelijk een bedreiging is voor de wereldvrede. Waar zijn de poortwachters en pleitbezorgers voor mensenrechten, en de grote leiders met voorbeeldfunctie die het recht van homo’s en lesbiennes verdedigen?

In 1948 ondertekenden diverse landen in het vrije westen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Deze verklaring begint met: “Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren.” Daarna volgden er diverse verdragen, die als doel hebben om onze rechten en vrijheden te beschermen. Binnen Europa hebben we nog extra waarborgen gecreëerd voor betere bescherming van rechten en vrijheden van burgers door richtlijnen en verordeningen te maken.

In die documenten staat dat homo’s en lesbiennes dezelfde rechten hebben zoals iedereen en dat zij kunnen trouwen met wie ze willen. Maar de paus heeft geen boodschap aan al ons westerse verworvenheden. Hij vermorzelt als kerkvader met zijn uitspraken de onmisbare pijlers van onze vrije en beschaafde westerse samenleving; de gelijkwaardigheid van de mens en de menselijke waardigheid. Maar het westen blijf zwijgen. Komt het misschien omdat het hier om de paus gaat en niet om een ayatollah?

Zelfreflectie Nederland staat altijd voorop als het gaat om de rechten en vrijheden van homo’s en lesbiennes. In april 2001 werd in Amsterdam het eerste homohuwelijk ter wereld gesloten. Wij presenteerden de gaypride aan de wereld. Ieder jaar staan onze politici tijdens de roze zaterdag feest te vieren met homo’s en lesbiennes om hun steun te betuigen. Maar nu ineens was er heel weinig te merken van al die steunbetuigingen.

COC Nederland deed nog een wanhopige poging om de politiek in beweging te krijgen om iets te doen tegen zullen kwetsende uitlatingen van de paus. Maar helaas. Beschamend?