Bespreek wat besproken moet worden

Terwijl mijn collega Tofik Dibi in de Tweede Kamer naar steun zoekt voor een debat over de moordpartij van Anders Breivik op Utøya, maar een meerderheid van de Kamer hier geen zin in heeft,

Terwijl minister Opstelten bij Buitenhof met zekerheid durft te stellen dat er in Nederland geen Breiviks rondlopen en daarmee het boek dicht slaat,

Terwijl in Nederland politieke reflectie op deze daad wordt weggewuifd omdat het een eenzame gek zou zijn,

nam het Europees Parlement geen blad voor de mond.

De leiders van de politieke groepen spraken hun afschuw en hun medeleven uit en duidden het politieke klimaat waarin de aanslag plaatsvond. Breivik vermoorde socialistische jongeren en had politieke motieven. Zoals een collega het zei: het vermoorden van de jeugd is het vermoorden van de toekomst en een poging om hun politieke idealen het zwijgen op te leggen.

De Groene politiek leider Dany Cohn-Bendit wees op de verantwoordelijkheid die politici hebben voor de sfeer in de samenleving: het politiek discours in Europa waarin niet wordt teruggedeinsd om de migrant als schuldige voor welke ellende dan ook aan te wijzen. Zie zijn bijdrage in dit filmpje. Zo hoort politiek mijns inziens te opereren: we zoeken naar woorden, weten ze wellicht niet altijd te vinden, maar maken bespreekbaar wat besproken moet worden, zonder terug te deinzen voor opiniepeilingen of gedoogpartijen.