Boerkaverbod markeert overgang naar een nieuwe gedragsnorm

Het boerkaverbod is nu drie dagen van kracht en het heeft nergens tot gesodemieter geleid zoals vechtpartijen in de tram. Ook een door het Algemeen Dagblad aanbevolen “burgerarrestatie” vond nog niet plaats. Weliswaar leken zich via de sociale media de nodige kandidaten voor deze vorm van ordehandhaving te melden maar die verborgen zichzelf achter de boerka van de nickname. Wie te laf is om onder eigen naam een mening te geven, zal zeker bedremmeld terugdeinzen als er ineens een vrouw in een nikab opdoemt. Zulke lui staren dan hoogstens naar de punt van hun schoen. Die vormen geen gevaar. Dat is het punt niet.

Wel is duidelijk dat het verbod op gezichtsbedekkende kleding breed gesteund wordt. Er zijn in de ogen van de voorstanders twee redenen voor: men wil met iedereen kunnen “communiceren” en dan moet je iemand in zijn gezicht kunnen kijken. Dat is echter een gelegenheidsargument: in onze samenleving is telefonische communicatie van het grootste belang en dan kunnen de gesprekspartners elkaar evenmin zien.

Swastika Van groter gewicht echter is de gedachte dat boerka en nikab de onderdrukking en de achterstelling van de vrouw symboliseren en daarom in het openbaar domein net zo min plaats hebben als een swastika. Hier is artikel 1 in de grondwet van toepassing. Dat de draagsters zélf zonder uitzondering zeggen dat hun uitdossing verkeerd wordt begrepen, dat we hier te maken hebben met een vorm van aanbidding, dat de boerka God geldt en niet de wereld, doet er allemaal niet toe. Het gaat erom hoe zo’n boerka overkomt op de passanten. Hun interpretatie geldt.

Vergelijkbare redeneringen worden opgehangen rond de Gay Pride. Als bloot op de boot door een deel van het publiek wordt geïnterpreteerd als bandeloosheid, decadentie, als Sodom en Gomorra te water, dan is dat voor de deelnemers aan deze manifestatie een reden om er niet langer zo bij te lopen. Als een ander denkt dat je ereburger bent van Gomorra, dan geldt hun interpretatie, niet de jouwe en ook niet jouw uitleg.

Nieuwe norm Zo ontstaat een nieuwe norm in Nederland: je mag je medemens niet verontrusten, in ieder geval niet door kleding of gedrag, dan wel door een combinatie van beide. Als de nikab in de ogen van het publiek, of een substantieel deel daarvan, doorgaat voor vrouwenonderdrukking, dan gaat dat boven de uitleg van de draagster zelf. Zij is intolerant, niet de menigte die haar de doek van het gelaat zou willen rukken.

Daarmee wordt dan tevens de doodsklok geluid over Zwarte Piet. Grote delen van het publiek beschouwen deze kindervriend immers als een racistisch symbool. Zij leiden dat af uit de zestiende-eeuwse kleren en de zwarte schmink, die deze kindervriend trouwens ook nog eens voor derden onherkenbaar maakt. Er zit achter het trickster-karakter Zwarte Piet een heel ander verhaal dan de tegenstanders vertellen, maar dat is niet meer van belang, nu het boerkaverbod een andere norm heeft gevestigd: geef geen aanstoot of ergernis. Dat geldt niet alleen voor natuurlijke personen maar ook voor zielloze zaken met een hoge symbolische waarde zoals standbeelden van zeehelden of de gouden koets met zijn afbeeldingen.

Maaiveld De nieuwe norm past prima bij een andere informele leefregel in ons land: steek je hoofd niet boven het maaiveld uit. Zorg dat je niet afwijkt van de grootste gemene deler.

Voortaan heeft de burger er recht op om aan de openbare weg niet verontrust te worden. Wie ergernis geeft, is altijd fout. Pas je aan bij wat de meute wil of aanvaard de consequenties. Onze nazaten zullen zeggen: met het boerkaverbod is het begonnen.