Burger zal grote verliezer zijn bij superprovincies

Er wordt al jaren over gesproken… het samengaan van provincies. Sinds een paar maanden is dit dankzij het kabinet Rutte 1 en inmiddels Rutte 2 weer vol op in de aandacht. Onder leiding van minister Plasterk die ferm en strijdvaardig ten tonele verschijnt met deze roeping ‘dreigend’ in het rond zwaaiend. Decentralisatie, verbeterende slagkracht en efficiency als belangrijkste wapens met zich mee torsend. Er moeten meer taken en verantwoordelijkheden van de landelijke overheid naar de ‘lagere’ overheden, provincies en gemeenten afgeschoven worden. Daar zou de burger beter van worden?!

Ondertussen moeten de provincies ook taken nu al gaan doorschuiven naar de gemeenten zoals WMO en jeugdzorg. Forse dossiers die er “zomaar” even bijkomen en waar toch wel enige kennis van zaken bij komt kijken. Deze ontwikkelingen gaan zo snel dat ze bij menig gemeente het nu al niet meer bij kunnen houden, wat moet dat worden als er nog meer ambtenaren al dan niet gedwongen verdwijnen? De provincies en gemeenten krijgen er geen geld bij.. nee nog mooier er wordt fors gekort op de bijdragen. Dus meer werk, meer voor elkaar krijgen met minder mensen en geld. Snapt u de logica nog? Pk ben hem al even kwijt. “Maar mensen toch…. allemaal geen probleem…. als je als kleine gemeente het niet meer alleen aankan, dan zoek je toch een buurgemeente om mee samen te gaan en red je het niet met een buurgemeente dan ga je net zolang shoppen tot je ongeveer aan de 100.000 inwoners zit en dan moet het makkelijk kunnen”, horen we Plasterk roepen vanaf zijn hoge podium. “Dan blijven er rond de honderd gemeenten over en is het lekker overzichtelijk. Wordt iedereen beter van en zo kunnen we geweldig contact dicht bij de burgers houden.”

Waar het eigenlijk in het kort op neer komt is dat gemeenten maar vooral de burgers de grote verliezers gaan worden. De gemeenten worden door al die decentralisaties gedwongen om samen te gaan omdat ze het anders niet redden om alles rond te krijgen. Door het ontstaan van de grotere gemeentes is de kans groot dat de burger steeds verder moet reizen om bijvoorbeeld een paspoort of rijbewijs te laten verlengen of aanvragen. Doordat de gemeentes grote en logge organen worden kan het ook voor de burger betekenen dat de korte lijnen met de afdelingen en ambtenaren verdwijnen achter een dik gordijn op het toneel. Nog maar niet te spreken over de mensen die in een gemeentehuis werken en eerst dicht bij huis op hun naar hun werk konden maar nu met bus of auto moeten gaan, wat voor kosten brengt dat wel niet met zich mee? Dit zelfde geldt natuurlijk ook voor de provincies en hun werknemers. Maar ook voor de statenleden en gedeputeerden.

Ikzelf rij nu al van de ene kant van Zeeland ( Tholen) naar de andere kant (Middelburg). Stel dat Zeeland en Noord-Brabant samengaan en de locatie van het provinciehuis voor Zeebralandt is Den-Bosch…. Dan zullen er heel weinig Bevelandse, Walcherse en of  Zeeuws-Vlamingen in de staten van deze provincie terecht komen en dit gaat leiden tot afbraak van de Zeeuwse identiteit en zijn bewoners (kijk maar wat er in het Haagse gebeurd, het zogenaamde Randstad denken). Plasterk kan dan allemaal wel roeptoeteren dat de identiteit van de Zeeuwen gewaarborgd is. Maar iemand die in sprookjes geloofd kan in mijn ogen beter in de Efteling gaan werken. Het een en ander zal zoals het zich laat aanzien niet zomaar gaan gebeuren en veel weerstand op gaan wekken in de (Zeeuwse) samenleving.

Volg Roland van Tilborg ook op Twitter