Burn baby burn

‘Hoe doet ze het toch?’ Het Nederlandse model Doutzen Kroes stond niet lang na de geboorte van haar tweede kind alweer op de runway voor lingeriemerk Victoria’s Secret. ‘Dat is toch niet gezond?’ riep men direct.

Nog geen drie weken na de bevalling zag ze eruit alsof er nooit wat was gebeurd, met als gevolg nogal wat jaloerse reacties van vrouwen bij wie buik, billen en borsten vermoedelijk nog járen na de bevalling bij iedere beweging die ze maken alle kanten op zullen flappen.

De nieuwe reclamecampagne van de Bugaboo Runner – het onderstel waarmee je kunt hardlopen – levert eenzelfde soort reacties op. Model Ymre Stiekema rent in een bikini achter de kinderwagen, terwijl haar dochter heerlijk in de wagen zit. Het strakke lijf van het model – wier dochter inmiddels al 2 jaar is, ergo ze heeft al twee jaar de tijd gehad om haar lijf in perfecte conditie te krijgen – in combinatie met de outfit – wie rent er nou in een bikini? – zijn nu onderwerp van spot. Want zo ziet ‘het moederschap’ er namelijk niet uit. Ook zou de reclame ‘een onrealistisch beeld geven van het moederschap’. Want echte moeders hebben hier geen tijd voor.

‘De rest van je leven gedoemd’ Als je sommige reacties zou moeten geloven, ben je na het krijgen van een kind als vrouw gedoemd de rest van je leven dik, behaard en moe te zijn. Tenminste, als je het ‘goed’ wil doen. En wat dat is, ‘goed’, dat bepalen kennelijk andere moeders. Een afgetrainde buik – al is het als model je werk om er goed uit te zien – hoort daar niet bij.

God o god wat word ik moe van moeders die het allemaal maar denken beter te weten. Alsof het moederschap eenheidsworst is en we er allemaal dik en uitgeput uit moeten zien. Anders ben je geen goede moeder, want je stelt je kind niet centraal. Borstvoeding is beter dan flesvoeding, thuis blijven is het beste, maar áls je je kind dan wegbrengt, dan naar een gastouder – níet naar de crèche. En sowieso maar maximaal twee dagen een oppas. De televisie moet uit, voorlezen is het beste. Geen potjes kopen, maar zelf koken, want dat is ‘net zo makkelijk’. Wie dat laatste beweert heeft echt nog nooit een potje opengedraaid en er een lepel in gestopt. Wat een regels!

Waarom bemoei je je in godsnaam met een ander? Wie dit allemaal prima vindt; hoera voor jou! Maar het is geen reden om andere moeders aan te praten dat ze het verkeerd doen. Het moederschap is soms al lastig genoeg. De balans vinden tussen moederzijn, werken, tijd voor je lief vrij maken en tijd vinden voor jezelf, is – weet ik uit ervaring – lang niet even makkelijk. Kritiek van betweterige moekes die vermoedelijk erg ongelukkig zijn met hun eigen keuzes – waarom zou je je anders in godsnaam met een ander bemoeien? – is echt totaal overbodig.

Ik ben zeker geen Doutzen en van mijn lang-zal-ik-leven geen Ymre, maar die zwangerschapskilo’s zijn er ook bij mij al maanden vanaf. En net als Doutzen ’zonder een minuut te sporten’. Hoe dan? Wel, ik heb gewoon ontzettend veel geluk gehad. Het was mazzel, niet meer niet minder. Mijn dochter ‘at’ me op. Zes weken borstvoeding geven was voldoende om niet meer bang te zijn voor de weegschaal. De kilo’s verdwenen als sneeuw voor de zon. Maar als ik naar beneden kijk, kijk ik nog altijd tegen een flubberbuik aan. Om daar vanaf te komen sport ik zoveel mogelijk. Soms is dat één keer per maand, soms elke dag van de week. Het is maar hoe de wind waait.

In een reactie laat Bugaboo weten moeders en vaders te willen “inspireren om de wereld te ontdekken met hun gezin”. Wat mij betreft is dat ook precies wat ze doen. In oktober loop ik weer een halve marathon. Wie weet train ik binnenkort dus wel achter zo’n runner, terwijl dochterlief een middagslaapje doet. Als nieuwbakken moeder moet je immers ergens je tijd vandaan halen. Nu ik erover nadenk: het is tijd om een nieuwe bikini te kopen. Eén waar ik in kan hardlopen. 

Dit artikel is ook te vinden op Hasna.nl en volg Hasna ook op Twitter.

Foto: cc