ChristenUnie hypocriet over Israël

De ChristenUnie gaat vanaf morgen een actie voeren tegen het label-besluit van het kabinet. Minister Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken wil dat producten die uit de Israëlische nederzettingen komen een eigen label krijgen. Hij voert hiermee een Europees besluit uit. Nu staat er op die producten nog ‘made in Israel’. Dat mag in de toekomst niet meer.

Volgens Tweede Kamerlid Joël Voordewind is het besluit van Timmermans een ‘onzalig plan’. De partij gaat op haar website een label p laatsen met de tekst ‘Stop discriminatie Israël’. Mensen kunnen de kreet met een handtekening steunen. Na drie weken worden alle verzamelde handtekeningen aan minister Timmermans overhandigd. 

De ChristenUnie gaat dus een actie voeren waarmee het illegale nederzettingenbeleid van Israël en de onderdrukking van de Palestijnen openlijk wordt ondersteund. Dit staat in schril contrast met het verkiezingsprogram uit 2012, waarin de partij schrijft mensenrechten tot speerpunt van het buitenlandse beleid te willen maken. De partij wenst hier bovendien consequent in te zijn:

Je kunt niet enerzijds je kritisch uitlaten over landen die de doodstraf hanteren voor  afvalligheid, bekering en/of homoseksualiteit maar vervolgens wel allerlei handelsmissies faciliteren.

Het zijn prachtige woorden die ook in het verkiezingsprogram van GroenLinks of de PvdA hadden kunnen staan. Ook over Israël is het verkiezingsprogram ‘Voor de verandering’ genuanceerder dan je misschien zou denken:

De ChristenUnie staat, gelet op historische en morele gronden, voor politieke steun aan dit land, met inachtneming van internationale rechtsbeginselen.

Het vetgedrukte staat er echt. Als je echter verder leest blijkt dat de ChristenUnie dit in de praktijk toch een beetje lastig vindt:

Een duurzame vredesregeling kan pas standhouden met veilige en erkende grenzen voor Israël en erkenning door Israël van de Palestijnse aspiraties om tot een eigen staat te komen. Die vrede komt alleen dan in zicht als Israël zich met oog voor de belangen van de Palestijnen opstelt in het nederzettingenbeleid en als de Palestijnen Israël als staat zonder voorwaarden vooraf accepteren en erkennen. Financiële hulp aan de Palestijnse Autoriteit wordt gestopt als deze erkenning de facto uitblijft, bijvoorbeeld omdat het verheerlijken van geweld en terrorisme gewoon doorgaat. Verbetering van de leefomstandigheden in Gaza is urgent, maar de opening van de grensovergangen is pas mogelijk na een definitief afzien van raketbeschietingen en andere agressieve acties richting Israël.

De ChristenUnie spreekt zich dus niet duidelijk uit tegen het illegale nederzettingenbeleid, terwijl de partij daarentegen ook niet zegt dat de bezettingspolitiek actief gesteund moet worden. De partij houdt zich in haar verkiezingsprogramma een beetje op de vlakte en stelt aan Israël zachte en vage eisen voor een duurzame vrede.

Aan de Palestijnen daarentegen worden wel harde en concrete eisen gesteld. Zij moeten de staat Israël erkennen en ophouden met raketbeschietingen. Ook als er slecht één raket vanuit Gaza op Israël wordt geschoten is de volledige afsluiting van de Gaza-strook volgens de ChristenUnie gerechtvaardigd. 

Het verkiezingsprogram is dus een beetje dubbel. Aan de ene kant zegt de ChristenUnie consequent voor de mensenrechten te willen opkomen en vindt de partij dat Israël de internationale rechtsbeginselen in acht moet nemen, anderzijds worden Israëls bezettingspolitiek en de afsluiting van de Gaza-strook niet duidelijk veroordeeld. 

In tegenstelling tot het voorzichtige verkiezingsprogram laten de vertegenwoordigers van de ChristenUnie in de Tweede Kamer die zich met Israël bezighouden, Joël Voordewind en Gert-Jan Segers, alle nuance varen. Ze zijn ondubbelzinnig pro-Israël. Het optreden van Israël wordt altijd verdedigd, het optreden van de Palestijnen wordt altijd veroordeeld. Voordewind en Segers lijken helemaal niet uit te zijn op een duurzame vrede maar op de handhaving van de status quo. Als het aan de ChristenUnie-Kamerleden ligt krijgt Israël een carte blanche om de internationale rechtsbeginselen en de VN-resoluties blijvend aan de laars te lappen. Vandaar dat de ChristenUnie niet zo lang geleden samen met SGP een parlementaire pro-Israëlclub  heeft opgericht, waaraan ook Kamerleden van de VVD en de PVV meedoen. Vandaar ook dat de partij nu een actie voert tegen het labelen van producten uit de Israëlische nederzettingen. 

De Israëlhypocrisie van de ChristenUnie is niet dat haar Kamerleden nu ondubbelzinnig pro-Israël zijn, dat wisten we namelijk al, maar dat de partij in haar verkiezingsprogram de indruk wekt zich te willen inzetten voor mensenrechten en het internationale recht. Hier heeft de ChristenUnie gewoon lak aan. Partijen als de PvdA moeten zich goed achter de oren krabben, voordat ze net als in 2007 weer besluiten om de ChristenUnie een coalitie te gaan vormen. 

Vanaf maandag 11 maart voert de ChristenUnie dus de petitieactie ‘Stop discriminatie Israël’. Bij deze roep ik op tot een petitie met als doel producten uit de illegale nederzettingen te boycotten, om op deze manier de mensenrechten en het internationaal recht beter te beschermen. Wie doet er mee? 

Petitie: Boycot producten illegale Israëlische nederzettingen

Volg Ewout ook op Twitter