De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
Coronische gesprekken (IX)
•
© cc-foto: G.Lanting
In Brabant wordt Corona ingezet om cultuur te doden
Ja, je hoort het goed. In Brabant zijn ze van god los. Omdat ze weten dat overleven in coronatijd het gewone volk in de ban houdt, zien ze hun kans schoon om een lang gekoesterde wens te realiseren. En die is: kunst kielhalen. Heel cynisch – of moeten we zeggen ironisch – luidt de titel van het pamflet: Samen, Slagvaardig en Slim. Beter gezegd: Samen Slagvaardig en Slim Slopen. Zo’n kunstvandalistisch coalitieakkoord van liberalen, extreem rechts, christendemocraten en een lokale partij is echt niet nieuw. Ga nou niet zeuren over complot denken want de feiten spreken voor zich. Trouwens, die aanval op de kunsten is ook nog een afleidingsmanoeuvre. Het moet de aandacht afleiden van het feit dat liberalen en christendemocraten samengaan met extreem rechts. Hoe drukker je maakt over de aanslag op cultuur hoe minder over deze lichtbruine coalitie gesproken wordt. Ook de boeren worden gebruikt om bijvoorbeeld democratische krachten in te dammen. Eén telefoontje en er rijden honderden trekkers naar de Brabantlaan.
Ho, ho, wacht even. Je sprak van ‘een lang gekoesterde wens’. Heb ik wat gemist of zo? Een wens die met het virus ons land is binnengedrongen? Maar nu vanuit Amerika?
Even serieus. Herinner jij 2010 nog toen liberalen en christendemocraten een gedoogcoalitie sloten met rechtsnationalisten? Een heel directe afrekening met de cultuursector door 25% op het rijksbudget te korten. Ongeveer 300 miljoen euro. Er was geen harde noodzaak tot bezuinigen, maar wel een belang van deze gevestigde partijen om politiek in het zadel te blijven. Ze hadden daartoe de opkomende nationalisten hard nodig die zich al langer verzetten tegen kunst en kunstenaars. Overigens ook bij de liberalen gingen dergelijke stemmen al eerder op. In Brabant kunnen ze nu eindelijk toeslaan. Weliswaar is er een veerkrachtige regionale cultuursector maar landelijk gezien is de kans op verzet gering. Corona vreet alle energie op. En daar maken ze gebruik van.
Als de helpers in de zorg zoveel sympathie krijgen, komt dat door het feit dat het gaat om vitale functies. Gezond blijven. De Brabantse coalitie heeft feilloos door dat in coronatijd – politiek gezien – niemand oproept om de provincie te boycotten of zo. Vitale kunst? Ja, hier en daar naar het oordeel van de betere kunstredacties. Behalve wat vrijblijvende reacties dat het eigenlijk niet kan, hoor je verder niets. Laat staan dat er landelijke acties komen.
Wat je zegt over boycotten is een schot in de roos. En we moeten meer speelsheid in het protest brengen. Andere provincies geven kunstenaars uit Brabant cultureel asiel bijvoorbeeld. De grote steden buiten Brabant gaan met Den Bosch, Eindhoven, Tilburg en Breda een niet-aanvalsverdrag aan om vanuit de cultuur lichtbruine coalities buiten de deur van hun stadhuis te houden.
Maar terug even naar die boycot. Als we nu eens afspreken dat op provincieniveau met Brabant geen contacten meer onderhouden worden. We hebben in deze coronatijd veel geleerd van het isoleren. Nu nog op regionaal niveau toepassen.
We bezoeken daar geen virtuele bijeenkomsten en Brabantse bestuurders worden niet uitgenodigd voor landelijke overleggen. Zo’n intelligent isolement kan helpen om het anti-cultuurvirus effectief in te dammen.
Maar dan is er nog de vraag naar een cultuurvaccin. Hoe schakel je de rechtsnationalisten uit bijvoorbeeld? Ik denk dat we allerlei gezaghebbende culturele adviesorganen moeten vragen de koppen bij elkaar te steken. En samen te werken om te komen tot één vaccin. Wat in 2010 begon en zich voortzet in 2020 vraagt om moed en dat mogen we van onze cultuurbobo’s verwachten. Hier en daar solliciteren ze al als manager in de zorg. En het betaald daar nu beter.
We hebben snel een cultureel OMT nodig, maar dan diverser.
Groningen als noncorona-optie?
Daar zitten we aan te denken, ja. Weg uit de Randstad. Wij willen hier in het najaar geen tweede uitbraak meemaken. Tijdens de coronacrisis is het ons duidelijk geworden in welke bizarre bubbel we eigenlijk leven. Kijk om je heen. Waar zie je nog de horizon? Iedereen lijkt je de maat te nemen. Freek kan wel, Youp niet. Drugsvrij onderwijs? Waar dan? Zelfs ‘Boer zoekt vrouw’ moet in een cultureel frame passen.
We kiezen voor het coronavrij perspectief van de vier seizoenen en laten het grachtengordelgedoe achter ons.
Waarom zijn John en ik de enigen die het echt doorhebben?
Groningen. Mijn stiefvader zou zeggen: daar wil je nog niet dood gevonden worden. Een slagveld na het gasvirus. Een getraumatiseerd platteland vol van aardappelen en suikerbieten. Ik heb niet snel een oordeel, maar waar jij mee bezig bent, is te gek voor woorden. En je stort je hele gezin in een blijvend isolement. Zo’n troosteloze B&B opzetten, of zo? En de jongens dan? Vriendjes maken op 10 kilometer afstand?
Waar wil je precies wonen in Groningen?
Niet in de stad maar iets ten noorden maar wel met een dorpsschool. Vergeet niet dat Groningen de minst besmette gevallen had en een beperkt aantal coronadoden. En waarom? Geen carnaval, dunbevolkt, gewend aan sociale ontwrichting, frisse lucht en volop ruimte rondom je eigen huis. John is boven bezig met een online cursus ‘Je eigen moestuin starten’. De jongens chatten al met enkele nieuwe voetbalvriendjes.
Kijk naar jezelf. John en jij gaan wekelijks stappen. OK nu even niet, maar jullie vinden dit heerlijk. Nu moet je naar de stad Groningen voor een kroegentocht langs de drie cafés op de Grote Markt, vol met lallende en kotsende studenten. Zelfs de dichter Jean Pierre Rawie kom je er niet meer tegen. Het Groninger Museum van Alessandro Mendini, 25 jaar geleden baanbrekend maar nu een gedateerde keet met kleurtjes.
Je weet echt niet wat je aan het doen bent.
Luister, ik heb ook over het contact met jullie nagedacht. Wat denk je. Het laatste weekend van de maand doen we aan woningruil. We wisselen de laatste nieuwtjes uit over uitjes en restaurants. In de omgeving leg ik contact met een boerderij. Hoor jij heel authentiek van een boer wat op het land groeit en van de boerin leer je je eigen kaas maken. Je kinderen knuffelen intussen met de lammetjes. En als wij in jullie huis zijn bezoeken we al die nieuwe galerietjes die na de coronacrisis zijn gestart. Allebei laten we het huis opgeruimd en schoon achter.
Maar dat is een prima idee. Wat ben ik toch een naarling om eerst zo negatief te reageren. Die woningruil zie ik helemaal zitten. Maandelijks even weg van al die postcorona drukte, op zoek naar weidsheid. En sla uit eigen tuin. Wat een goed idee.
Als je iets uit onze moestuin neemt, moet je het wel bijhouden. Kunnen we het later afrekenen. En als jullie van het pierenbadje gebruik maken, moeten we ook een tarief voor het watergebruik berekenen. Je vindt het vast niet erg om voor wifi extra te betalen. Ook liever niet de vaatwasser en de wasmachine gebruiken om slijtage te voorkomen. Wel je eigen kooltjes meenemen voor de BBQ en het gebruik bijhouden. We schatten in dat we het geld goed kunnen gebruiken want het is allemaal heel nieuw en spannend voor ons.
Hé, je kijkt zo afwezig, luister je nog?
Dat komt door die eerste Zoom sessie. Laat papa maar even
Wat is dat dan, een Zoom sessie?
Dat weet je toch van school. Je ziet dan allemaal gezichten op je scherm en kun je met elkaar praten. De coronaregels gelden dan niet. Papa heeft na maandenlang getouwtrek door zijn medewerkers een eerste gesprek gehad. Dat geëmail vanuit huis waren ze spuugzat. Ze wilden een videovergadering. Maar dat ging helemaal fout. Hij is nu een blokje om. Hij zal zo wel weer thuiskomen.
Wat gebeurde er dan? Het is leuk om al die gezichten te zien, met elkaar te praten en nieuwtjes uit te wisselen. Zoals we met de juf doen, super. Papa is ook nog de baas op kantoor dus kan hij het meeste zeggen.
Nee lieverd, als je vanuit je werk zoomt kun je niet automatisch de baas spelen. Mensen praten vaak door elkaar heen totdat iemand roept: ‘volgende punt’. Dat kan iedereen doen, ook iemand die stage loopt. En je hebt altijd wel iemand die probeert grappig te zijn door bijvoorbeeld koffiejuffrouw te spelen. Papa houdt van een strakke aanpak, dat weet je. Duidelijk de baas zijn en volgens een vast lijstje punten afhandelen. Zo doet hij thuis ook de was en het stofzuigen, en op kantoor de verdeling van taken. En dat laatste ging tot vandaag goed per email.
Maar wat ging er dan mis?
Na 25 minuten kreeg papa pas in de gaten dat niemand hem kon horen. En niemand vroeg hem om een reactie. Hij zag dat iedereen actief meedeed maar dat hij zichzelf gaandeweg uitgeschakeld voelde. Hij heeft ook een papier opgehouden waarop hij geschreven had: ‘Hier ben ik’. Toen moest iedereen heel hard lachen en begonnen ze zelf tekeningen te maken en omhoog te houden. Maar niemand zei dat hij het geluid aan moest zetten. Hij is vervolgens boos weggelopen en heeft een woedende email verstuurd.
En nou is hij een stukje wandelen om af te koelen.
Dat vind ik echt zielig, echt irritant.
Wacht, papa belt.
Gaat het een beetje? (-). Goh wat rot (-), wat vervelend (-), wat naar toch. (-)
Nee, zo’n doktersverklaring krijg je natuurlijk niet, ben jij gek. Dit moet je echt zelf oplossen. Je moet hier helemaal doorheen.
Ik heb een ander idee.
We vragen de twee stellen uit onze straat om met jou een Zoom sessie te houden. Jij bereidt je voor als afdelingshoofd. Je zorgt er wel voor dat je ontspannen bent en niet gestrest. Ik denk dat dat het probleem was: zweetdruppeltjes op je voorhoofd. Voortdurend aan je neus zitten. Niet recht in het scherm kijken. Je ergeren aan een speelse sfeer. Trek wel je rode poloshirt aan. Met wat planten en vakantieposters op de achtergrond. En natuurlijk die kast met ordners afdekken met een gekleurd laken. Ze letten heel erg op hoe jij eruit ziet en erbij zit.
Kom je gauw?
Waar is papa nou?
Nog wandelen bij het hertenkamp. Haal hem maar vast op.
En denk eraan: mondje dicht over de Zoom-sessie.
Praat mee
0/1500