Crisis communiceren in #Haren

Het schijnt een vak te zijn. Crisis-communicatie. Slimme mannen en vrouwen die tijdens een uit de hand gelopen situatie onze gezagsdragers met raad en daad bijstaan.

Opdat de belaagde gezagsdrager in kwestie geen domme dingen zegt of iets stoms zoals bijvoorbeeld – ik zeg maar iets geks – de waarheid.

Uiteraard streek de crisiscommunicatie ook neer in het door rellen geplaagde Haren. Werd de pers voor het volledig uit de klauwen gelopen Facebookfeest nog lacherig onthaald op koffie, na de rellen werden de rijen gesloten:

De commissie-Cohen brengt over zes maanden rapport uit. Tot die tijd houden wij ons stil. U kunt verzoekjes indienen op basis van de Wet Openbaarheid van Bestuur. Doet u maar. Wij wijzen toch alles af. Goedemiddag!

En dat snap ik eigenlijk niet. Waarom is een van die duurbetaalde senior crisismanagerscommunicatie-types nou niet opgestaan? Waarom niet gewoon tegen de overheid gezegd waar het op staat: 

Mensen, laten we er niet omheen draaien. Zeg gewoon sorry tegen de inwoners van Haren. Zeg dat we het met zijn alleen gewoon niet aan hebben zien komen. Niemand niet. De politie niet. De burgemeesters niet. De inwoners niet. Zelfs de journalisten niet.

Dit was simpel uniek voor Nederland. Nog nooit eerder op deze manier voorgekomen en het zal ook nooit weer gebeuren. Hoe moet de overheid de burger in hemelsnaam tegen dit soort compleet onverwachte dingen beschermen? Hoe kunnen we The Perfect Storm in goede banen leiden? Verwacht de burger dan echt totale veiligheid?

Nou, lieve burger. Dan hebben we nieuws voor u. We zouden het serieus hartstikke graag willen. Echt waar. En we doen ook heel erg ons best. Maar totale veiligheid bestaat niet. U bent met teveel. De overheid kan niet alles. We kunnen u niet altijd en overal beschermen. Het leven zit vol risico’s en we dekken al zo godsallejezus veel voor u af. Soms staat u er gewoon alleen voor. Deal with it .

Nogmaals sorry. Maar je voorbereiden op het schier onbestaanbare is gewoon niet te doen. Lees onze stukken. Lees ons draaiboek. Dan zal het u duidelijk worden. We wisten gewoon niet wat we konden verwachten. Hoe konden we het ook weten?

Dan ben je tenminste eerlijk. Dan laat je de wat meer nadenkende slachtoffers alle ruimte om te zeggen: weet u wat, overheid? U heeft ergens misschien wel gelijk. Dit was ook niet goed te voorspellen. U heeft misschien wel gedaan wat u op dat moment kon. Zorg dan in ieder geval dat we zo snel mogelijk schadeloos gesteld worden. Probeer te leren van het verleden.

En flikker die crisiscommuncatiemanagers eens uit het gemeentehuis.

Dit artikel verscheen eerder op de website van Chris Klomp

Volg Chris Klomp ook op Twitter