Dat begrafenispak van Rutte, dat ging te ver

Dat premier Rutte in de Tweede Kamer omstandig zijn excuses stond aan te bieden aan de Groningers vanwege het wanbeleid van zijn kabinet rond het aardgas en de aardbevingen, was tot daar aan toe. Maar hij had er ook nog een begrafenispak bij aangetrokken compleet met zwarte stropdas. Daardoor was het toneelstuk volstrekt over the top. Het deed sterk denken aan gemeentelijke faalhazen die ferm verklaren dat zij niet zullen aftreden maar optreden.

Spijt Een dergelijk optreden werd het publiek opnieuw in het vooruitzicht gesteld. Het spijt ze allemaal zo heel erg vreselijk. Het is allemaal zo ontzettend. Nou gaan ze van het jaar echt spijkers met koppen slaan. Nou komen de schadevergoedingen er heus aan. Nou gaat de gaskraan waarachtig dicht. Als het aan de ministers lag, was die al lang en breed verzegeld. Dat begrijpen wij toch wel.

Dat wil zeggen: veiligheid voor alles natuurlijk. Wij kunnen de bejaarden in onze verpleeghuizen geen kou laten lijden als er in een strenge winter plotseling onvoldoende aardgas is. Nee, dat kunnen wij niet. En met het geld van de belastingbetaler moet natuurlijk voorzichtig worden omgegaan. En als er straks maar willekeurig met de ducaten wordt gestrooid, ja dan krijg je natuurlijk scheve ogen. Dat willen wij toch niet met zijn allen.

Gelul We weten allemaal wat er gebeurt: de afhandeling van de schade loopt vast in bureaucratische processen die op de een of andere manier door de powers that be niet te ontmantelen zijn. Net zoals het tot nog toe onmogelijk blijkt om de chaos bij de fiscus of bij het UWV te beteugelen. Of om ervoor te zorgen dat alle politieagenten in Nederland gemakkelijk elektronisch met elkaar kunnen communiceren.

Dat is het probleem. Elke oplossing wordt verstikt in nieuw gelul.

Het aanbieden van verontschuldigingen hoort al jaren bij dit gelul. Maar een begrafenispak, een kraaienkostuum, dat gaat te ver.

Wat heb ik een bewondering voor de gelijkmoedigheid van de Groningers die ondanks de scheuren in hun huizen alles heel laten als ze weer eens met de bus naar Den Haag komen om op de publieke tribune van de Tweede kamer plaats te nemen.