Dat gelul over de feestdagen moet afgelopen zijn

Tot de ergerlijke zaken van deze afschuwelijke herfst behoort het gelul over de feestdagen. Je hoeft geen erelid te zijn van het OMT dan wel het Red Team om op je vingers te kunnen uitrekenen dat er van de feestdagen geen ruk terecht komt. Het aantal besmettingen per dag blijft stabiel. Meer zit er met deze maatregelen niet in.

Kerstmis brengen we alleen of in beperkte familiekring door. Oud en Nieuw idem dito.

Premier Rutte en minister De Jonge hebben al met zoveel woorden duidelijk gemaakt dat versoepelingen er niet komen. Ze vertelden dinsdagavond op de persconferentie dat de dalende trend tot half januari moet worden volgehouden om het aantal besmettingen daarvoor op een aanvaardbaar niveau te brengen.

Leden van de Hersteld Hervormde Kerk, de Gereformeerde Gemeenten en de Oud-Gereformeerde Gemeentes zullen zich op Eerste Kerstdag uiteraard wel in groten getale verzamelen en wel onder de preekstoel, want dit volk pikt uit de coronamaatregelen alleen wat ze bevalt. De overige Nederlanders moeten ook op de feestdagen agent en boa vrezen. Uitzonderingen onder voorwaarden voor de droge horeca, waaronder men restaurants schijnt te verstaan? Vergeet het maar.

Toch worden ministers en andere autoriteiten door hijgerig mediavolk lastiggevallen met vragen over de feestdagen en of “we” die met elkaar kunnen vieren. Op de achtergrond klinkt permanent geweeklaag over het vreselijk lot dat ons in december wacht als er geen versoepelingen mogelijk zijn.

Zouden die zich niet beter met wezenlijker zaken kunnen bezig houden? Bijvoorbeeld over hoe we de delen van het bedrijfsleven aan welke het nu verboden is omzet te maken door de komende winter heen helpen?

Gelul en gespeculeer over de feestdagen draagt alleen maar bij tot verdere ontmoediging van het volk. Als de omstandigheden er naar zijn moet je bereid zijn verlies te nemen. In de Angelsaksische wereld zeggen ze het nog duidelijker: cut your losses and run. Besef dat het ook een unieke belevenis is, alleen maar vergelijkbaar met de feestdagen in december 1944. Verschil: toen zaten ze mekaar ook nog met een lege maag aan te kijken. Mijn moeder bladerde in die tijd oude jaargangen van Margriet door om de recepten te lezen. Nog een verschil: er waren overal in de theaters wel vrolijke kerstmatinees. Op de planken van de Amsterdamse bioscoop Royal bijvoorbeeld speelde bijvoorbeeld de vrolijke operette “ Daar houden de vrouwtjes van ”. Hebben wij weer Netflix.