'Dat is dat wijf dat d’r kat heeft vermoord!'

Binnenkort verschijnt het boek ‘De Duitsers zijn uitgeschakeld’, een verzameling autobiografische verhalen van de Tinkebell, die eerder met haar kattentas en hamsterbollen felle reacties uitlokte. Op Joop de komende tijd voorproefjes van dit nu al opmerkelijke boek.

Toen ik mijn eerste haatmails ontving en er artikelen over mij verschenen, werd zij ook regelmatig op mijn werk aangesproken. We werkten misschien allebei met dierlijk materiaal maar ik was de provocateur van ons tweeën en om een of andere reden kwamen mensen dan verhaal halen over mij – bij haar.

Dat er veel aandacht kwam voor mijn werk met dieren en niet voor het hare was niet zo heel vreemd. Zij hield niet van praten voor publiek en ik had daar geen moeite mee. Zelden liet ze een journalist toe en in televisieprogramma’s zitten, dat weigerde ze.

Aan de ene kant was dat jammer, want ze wist echt veel over wat er gaande was binnen de kunstwereld.

Aan de andere kant kon het ook vermoeiend zijn om naar haar te luisteren. Wanneer ze eenmaal begon te praten, werd het snel ratelen: de woorden kwamen eruit per stortvloed, slechts afgewisseld door een langgerekt ‘hieieieieiehhh’ – een combinatie van ademhaling en gierend remmen – en ik moest elke keer weer even wennen aan haar manier van spreken.

Ik mocht haar graag.

De ART Amsterdam-beurs. Ik stond er niet en zij wel. Natuurlijk was ik even gaan kijken en werd ik overal aangesproken op mijn net verschenen boek waarin ik de haatmails had gepubliceerd.

Vandaag, een dag na de beurs, belde ze om verslag te doen. ‘Nou, jij hebt wel vijanden gemaakt, dame. En die hebben duidelijk geen idee hoe jij eruitziet!’  ‘Hoezo? Ik ben toch altijd best herkenbaar?’ ‘Blijkbaar ontgaat het mensen dat jij een roze vlek bent. Want eergisteren stond ik in mijn zwarte outfitje een beetje te vertellen over mijn werk en toen kwam er ineens een groep huisvrouwen aan die keihard riepen: “Dat is dat wijf dat d’r kat heeft vermoord!” En toen stormden ze met z’n allen op mij af om mij aan te vallen.’  ‘Wat?!’ ‘Ja, ik kan natuurlijk karate en gelukkig riep iemand anders toen heel hard dat ik het niet was, waardoor ze gauw stopten.’  ‘Jeetje, Afke, gaat het wel goed? Heb je er niets aan over gehouden?!’ ‘Nee, ik heb geluk gehad omdat zoveel mensen meteen riepen dat ik jou niet ben, en ook door mijn karate natuurlijk. Maar die vrouwen zijn nu wel getraumatiseerd doordat ze de verkeerde aanvielen.’

Lees ook: In Gambia is niemand ontheemd

De Duitsers zijn uitgeschakeld en andere waargebeurde verhalen beleefd en verteld door een meisje met de zelfbedachte naam TINKEBELL.

Hoe je aangestaard kunt worden door een muis met een feestmuts op. Welke types tegenwoordig kaas maken. Mannen die vermeden moeten worden om de viezigheid op hun piemel. Hoe je aangeklaagd kunt worden door depressieve hondenbezitters. Waarom je een psychiater ook preventief kunt bezoeken. Over Boy. Over niet opgegeten boterhammen. Over alleen zijn. En ook: Wat hamsters, politiek en portretschilderkunst met elkaar te maken hebben…

Volg Tinkebell ook op Twitter