De G500 is de KGB van Nederland

Echt snappen doet niemand het meer: het politieke landschap van Nederland. Waar partij-mastodonten meestal tientallen jaren als uitgestrekte, niet van hun plek te krijgen heuvelruggen in het politieke landschap liggen, zijn daar nu opeens de ‘bewegingen’ die van hot naar her hoppen. Met opeens bedoel ik natuurlijk de laatste tien jaar.

De LPF was zo iets dergelijks; niets mocht ruiken naar een echte, traditionele partij. Nou, dat deed het ook niet, al deed de kruitgeur uit een pistool van een partijlid de neusharen prikkelen. Zo schoot het vooruit, naar de beweging van Rita Verdonk met haar Trots op Nederland, kortweg TON. Met beweging had die club nauwelijks iets te maken want de enige beweging die zij maakte was een neerwaartse in de verkiezingsuitslagen. Zo vast als een TON op nul zetels, misschien was dat haar bedoeling.

De PVV was de volgende rijzende ster en is tot nu toe de enige blijver gebleken. Een partij kan het niet genoemd worden want een voetbalclub met slechts één betalend lid noem je ook geen club.

De nieuwste loot aan de boom die politieke vernieuwing heet is de G500 van Sywert van Lienden. Zoals hij daar zat bij Buitenhof, met zijn jeugdige onschuld, had ik zin om hem aan de borst te drukken. De studentikoze bravoure neem ik op de koop toe en hoort bij vernieuwing: zijn tien-puntenplan is uitstekend en zorgt voor hervormingen die politiek Den Haag al decennia nalaat uit te voeren omdat de politieke moed ontbreekt. Hup, infiltreren dus en wegstemmen die heilsoldaten van de Kunduz-coalitie! Oh nee… Kunduz had niets met soldaten te maken, vraag dat maar aan Groen Links. BAM!

Terug naar de G500. Dat die naam toekomst heeft blijkt wel uit het feit dat de G20, het clubje van invloedrijkste landen, steeds vaker wordt uitgebreid. Ooit begonnen als G7 in 1999, kunnen er nog zo’n 480 landen worden toegevoegd aan het rijtje voordat de naam G500 overbodig wordt.

Aangezien er geen 500 landen zijn en die er waarschijnlijk ook nooit zullen komen, heeft de G500 qua naam het eeuwige leven. Of de eeuwige jeugd, natuurlijk. Dat hangt af van de vraag in hoeverre Van Lienden en de zijnen zich laten inkapselen door de grote partijen. Wilders kan er inmiddels over meepraten. Zo deel je nog een sigaret met Verhagen, het volgende moment lig je voor apegapen met een christen-democratisch mes in de rug. ‘Made in Kunduz’ schijnt er op het ijzer te hebben gestaan. ‘Beloof je nooit meer over de Islam te praten?’ vroeg de zeer bedreigend overkomende Rutte. ‘Nee, vanaf nu is het Europa!’ zou Wilders antwoorden. ‘Ik beloof het!’ Ach, volgend jaar is de bisexuele registeraccountant uit Uganda die het gedaan heeft en het jaar daarop domineert de campingbezoeker zonder gele parasol de politieke arena.

Van Lienden kan dit allemaal voor zijn. Ik zie partijcongressen met partijbonzen die schreeuwen om orde. Ik zie leden verongelijkt het hazenpad kiezen, weg van die overval van hun huiskamer door een stel opgeschoten jongeren. Een schuimbekkende CDA-senator, al lid sinds zijn vader hem een lidmaatschap schonk voor zijn 18e verjaardag, zal uitstoten dat ‘dit zijn partij niet meer is.’ Nee, inderdaad. Het uitkloppen van beddengoed zorgt voor wegspringende insecten die zich hebben gewenteld in klamme hoekjes die zelden daglicht zien. Dat is inderdaad niet het CDA van nu.

Sywert, stuur Henk Bleker en Hans Hillen naar de eeuwige jachtvelden die men politieke vergetelheid noemt. Houd op met dat rare infiltreren en begin een partij – je bent de KGB niet! Want hoe mooi je plannen ook zijn, democratisch zijn ze niet. Het is het soort politieke intimidatie die de G500 helemaal niet nodig heeft. In 2025 wint G500 76 zetels en vormt daarna het eerste kabinet onder premier Johan Fretz.

Dit stuk is overgenomen van de website van Dennis l’Ami