De gevaarlijke linkse stilte

Het duurde bijna een week voordat het nieuws over de massale aanranding van vrouwen op Oudejaarsnacht in Keulen in de pers en op sociale netwerken verscheen. Het duurde bij velen, inclusief mezelf, zelfs nog langer voordat ze reageerden. Ondanks het feit dat de aanvallen op meer dan 100 vrouwen door een groep van naar schatting 1000 mannen plaatsvond in het centrum van een Duitse stad, hadden de autoriteiten nauwelijks informatie over deze gruwelijke gebeurtenis, behalve dan dat de slachtoffers de daders omschreven als mannen met een ‘Arabisch en Noord-Afrikaans’ uiterlijk.

Het vormen van een weloverwogen oordeel werd nog extra bemoeilijkt door de xenofobe commentaren van rechtse groeperingen, die zoals gewoonlijk met niets anders dan haat reageerden. Lang voordat de feiten werden vrijgegeven, verkondigden deze commentatoren reeds hun conclusies en bereidden ze zelfs acties voor. Uiterst rechtse populisten van de beweging Alternative fur Deutschland riepen om de onmiddellijke deportatie van migranten, die ze criminelen noemden, en de fascisten van Pegida trokken naar het plein in Keulen met soortgelijke boodschappen. Daarnaast werden vergelijkbare acties uitgevoerd door rechtse ‘bendes’ in Frankrijk, het VK, Zweden en in buurland Oostenrijk.

Rechts, dat met hun seksistische agenda een voortdurende bedreiging blijft voor de veiligheid en rechten van Europese vrouwen, deed zich plots voor als verdedigers van vrouwen, aangezien zich voor hen zo een nieuwe gelegenheid voordeed om vluchtelingen te bashen. Dit viel samen met een angstaanjagende stilte onder linkse politici, wat leidde tot nare debatten die ver af stonden van het ter discussie stellen van de veiligheid van vrouwen en hun rechten, ver van het benadrukken van de cultuur van seksueel geweld en zelfs nog verder van het debat over het integratieproces van de vluchtelingen, die vaak uit culturen komen met middeleeuwse patriarchale tradities.

Het debat leek wel een bokswedstrijd: witte mannen versus Arabische mannen. Maar waarom zou dat verrassend zijn? Het verworden van debatten tot politiek geblaf toont alleen maar hoe diepgeworteld de onwetendheid is ten aanzien van seksisme en seksueel geweld.

Laten we, voordat we Keulse misdaden tegen vrouwen verder analyseren, de migranten eens eventjes vergeten. Wereldwijd heeft ongeveer 36 procent van de vrouwen fysiek of seksueel geweld ervaren. Uit onderzoek blijkt dat de VS, het VK, Frankrijk, Zweden en Duitsland een grote rol spelen in dit geweld.

Uit Duitse onderzoeken blijkt dat 13 procent van de Duitse vrouwen slachtoffer is geworden van een vorm van strafbaar seksueel geweld. Elk jaar worden er talloze klachten over aanranding ingediend tijdens het Oktoberfest, het grootste bierfestival van Duitsland. En in de beste tradities van het heersende seksisme ontlopen de daders vaak hun straf omdat de wet vereist dat het slachtoffer de gewelddaad moet bewijzen met feiten. Sterker nog, het slachtoffer moet bewijzen dat ze zich echt verzet heeft.

Je kunt er zeker van zijn dat vrouwelijke slachtoffers vaak geen steun ontvangen en er meestal van verdacht worden dat ze ‘verkeerd’ gedrag vertoonden. Zelfs na de massale aanrandingen in Keulen werd vrouwen aangeraden ‘omgangsvormen’ te hanteren, door burgemeester Henriette Reker, die vrouwen ook adviseerde om op een ‘armlengte afstand’ van vreemden te blijven. Hoe bemoedigend! Met andere woorden: in veel gevallen van verkrachting en seksueel geweld wordt in Europese landen het gedrag van vrouwen zelf nog steeds ter discussie gesteld. En vaak wordt dat gezien als een rechtvaardiging voor het geweld. Dat wil zeggen, tenzij de dader een vreemdeling is en zeker als het een moslim betreft. Ja toch, Pegida?

Maar laten we naar de Keulse aanrandingen kijken. Met het verstrijken van de tijd, komt er meer informatie naar boven zodat we dit afschuwelijke geweld dat plaatsvond onder de lichtflitsen van het Oudejaarsvuurwerk in Keulen kunnen analyseren.

Volgens verklaringen van de Keulse politie zijn er nu meer dan 500 aangiftes gedaan waarvan 40 procent wegens seksueel geweld. Op vrijdag stelde de minister van Binnenlandse Zaken dat de Duitse politie 32 verdachten had geïdentificeerd, waaronder 22 asielzoekers, anderen waren Duitsers, Serviërs en een Amerikaan. De Duitse minister van Justitie Heiko Maas zegt te geloven dat de aanrandingen van tevoren waren ‘gecoördineerd en voorbereid’.

Ook al valt nog lastig te begrijpen hoe zo’n massale aanranding georganiseerd is, bewijst de nieuwste informatie dat zich onder de agressors een grote groep vluchtelingen bevond die zijn gearriveerd met de recente golf van migranten in Duitsland. En ook al bevestigen officiële onderzoeken en de Duitse minister van Binnenlandse Zaken dat vluchtelingen net zoveel criminaliteit begaan als de lokale bevolking valt onmogelijk te ontkennen, en is dat zelfs gevaarlijk, dat veel vluchtelingen uit een cultuur komen die wordt gevoed door patriarchale normen en soms met religieuze, conservatieve vrouwvijandige wereldbeelden.

Vluchteling is nooit een synoniem geweest voor ‘heilige’, net zo min als Duits, Frans of Brits dat is. Maar laten we niet vergeten dat er onder de Keulse aanranders migranten zaten die door deze misdrijven tegen vrouwen, het lot in gevaar brengen van velen die een kans zoeken om te overleven en hun kinderen groot te brengen in een democratie in plaats van de dictaturen van Assad of de Taliban.

Daarom is het ook misdadig om alle vluchtelingen te demoniseren vanwege de misdaden die in Keulen gepleegd zijn. We kunnen niet toestaan dat ideologieën in plaats komen van bewijzen.

We moeten net zo goed aandacht geven aan vluchtelingen als aan onszelf. Er wordt gemeld dat veel migrantenvrouwen in opvangkampen slachtoffer worden van verkrachting door hun mannelijke medevluchtelingen en daar geen verweer tegen hebben. Zoals alle criminelen moeten de Keulse aanranders gestraft en opgesloten worden, ongeacht of ze Duitsers, Amerikanen of Syriërs zijn.

Voordat de bom barst moet Europa snel een toepasbaar systeem ontwikkelen om de nieuwe leden in haar maatschappij te integreren. Dit is niet de eerste golf van migranten in het naoorlogse Europa, zeker niet in Duitsland waar de economie en maatschappij al enorm geprofiteerd hebben van het verwelkomen van vreemdelingen. Voor zijn welzijn heeft Duitsland de verantwoordelijkheid een miljoen nieuwe burgers te helpen de waarden van zijn democratie in zich te integreren, begrijpen en genieten op dezelfde manier waarop het die de in het land geboren burgers bijbrengt.

Het is belangrijk onder ogen te zien en te begrijpen dat de verantwoordelijkheid voor de gepleegde misdrijven, als wel de haat tegen alle vluchtelingen die er het gevolg van is, ook bij ons ligt, met name bij hen die Maajid Navaz ooit omschreef als ‘regressief links’. De obsessie met onnodige politieke correctheid en het louter prijzen van het multiculturalisme door Europese progressieven heeft geleid tot onwetendheid ten aanzien van geweld, en met name geweld tegen de vrouwen onder vluchtelingen. Respect voor religies werd belangrijker dan respect voor de vrijheid van meningsuiting; multiculturalisme en tradities werden zo belangrijker dan feminisme en gelijkheid. Na de recente terroristische aanslagen ontkenden veel linksen, uit angst voeding te geven aan uiterst rechts, dat religie voor de terroristen een bron van inspiratie is.

Na de Keulse aanrandingen gaven veel progressieven, feministen incluis, vanwege de achtergrond van de aanvallers, de voorkeur aan zwijgen om zo niet bij te dragen aan racistische taal. Dat was daarentegen de beste bijdrage die ze er aan konden leveren. Het zwijgen leidde er eens te meer toe dat de xenofobe reacties van de uiterst rechtse hordes alle ruimte kregen.

De geschiedenis van onze tijd wordt nu geschreven. Als we lafaards blijven en geweld een cultuur of traditie blijven noemen en de noodzaak en mogelijkheden van integratie onderschatten dan schrijven we geschiedenis waar we ons voor moeten schamen. Een geschiedenis waar zij die hun landen ontvluchten worden bedrogen en omdat we dezelfde problemen creëren als die waar ze voor op de vlucht zijn. Als progressieven volharden in die houding, wordt deze geschiedenis geschreven door xenofoben en racisten. Schamen we ons daar nu al niet voor?