De kippenboer en de pornofilm

Ieder heeft zo zijn grenzen. Mijn persoonlijke grenzen zijn waarschijnlijk anders dan die van de meeste mensen. Dat blijkt uit het feit dat ik pornofilms heb gemaakt. Niet dat ik dat nu nog zou doen, want zoals bij veel anderen passen mijn grenzen zich aan door de tijd. Maar ik ben niet tegen porno. Wel vind ik dat het op internet te openlijk beschikbaar is omdat kinderen er mee geconfronteerd kunnen worden.

Maar porno, gemaakt door volwassen mensen, daar is niets op tegen. Als het je maar niet wordt opgedrongen. Je hoeft niet te kijken als je dat niet wilt. Zelf kijk ik er overigens nooit naar. Ik vond het leuk om te doen toen ik jong was maar er naar kijken vind ik absoluut niet aantrekkelijk. Waar het om gaat is dat mensen kunnen doen wat ze willen, en maken wat ze willen, zeker zo lang ze daar een ander geen kwaad mee doen. Die vrijheid moet je hebben.

Natuurlijk zijn er mensen die er tegen tekeer gaan. Van die mensen die er nooit naar kijken maar het geheel toevallig tegen komen als ze zitten te zappen. Shock! Vies! Heel vies! Seks met een camera erbij! Ze willen er niets mee te maken hebben. Schandalig vinden ze het. Ze kijken er dan ook hooguit stiekem naar. Niets zo hypocriet als mensen die seks bestrijden.

Waar mijn grens ligt is bij het bewust pijn doen van andere wezens. Of ze doden. Ik zie het als moord. Volgens het woordenboek is moord het doden van een ander mens maar ik zie ook het doden van een dier als moord. Geen dier wil dood, een dier vlucht als je er met een mes op af stapt. Zelfs als je gelooft dat een dier geen wil heeft dan is wel duidelijk dat geen dier doodgemaakt wenst te worden. Dus is er iets niet in de haak als je dat wel doet.

Je zou denken dat moord een grotere afkeer oproept dan seks. Maar, heel gek, voor sommigen ligt dat anders. Als ik moet kiezen tussen bloed aan mijn handen of een blote piemel dan weet ik het wel. Dat is geen moeilijke keuze, ik geef liever iemand wat plezier dan dat ik pijnig.

Maar toch zijn er moordenaars die vinden dat je hun imago beschadigt als je ze in verband brengt met porno. In Loué, een dorpje in het departement Sarthe hier in Frankrijk, is een kippenboer heel erg verontwaardigd en wil een proces aan te spannen tegen twee dames die zich voordeden als kippenboerinnen en er een pornovideo opnamen. Nee, niet met kippen, gewoon met wat kerels. De video is niet vrij beschikbaar, als je hem wilt zien moet je hem kopen. Maar toch voelt de boer zich in zijn kuif gepikt. Hij vreest voor zijn reputatie. Ik denk ‘welke reputatie?’ 

De miljoenen kippen die door deze boer zijn gedood liggen overal open en bloot te koop. Daar schaamt hij zich niet voor. Al mag je overigens nooit filmpjes zien van hoe die dieren leven. Dat hebben kippenboeren liever niet.

Waar ben je mee bezig als je banger bent voor het risico dat iemand denkt dat je wat met een pornofilm te maken hebt, dan voor de wetenschap dat je jaarlijks duizenden en duizenden dieren over de kling jaagt? Waarom is het in verband worden gebracht met porno nou erger dan in verband worden gebracht met moord? 

Ja, ik ben vegetariër. Al ben ik dat niet altijd geweest. Ik verzon net als iedereen duizenden smoezen om het verslinden van dieren goed te praten, want ik vond vlees heel lekker. Natuurlijk vind ik niet dat iedereen vegetariër moet zijn. ik heb ook niet echt bekeringsdrift maar als ik zo’n bericht lees dan verbaas ik me toch over de hypocrisie. 

Beweren dat porno zo fout is dat het je imago aantast, terwijl porno gemaakt wordt door mensen die daar zelf voor kiezen en verder niemand enig leed bezorgt, maar ondertussen wel dagelijks dieren martelen en met je bebloede handen naar de rechter stappen. Het kan er bij mij gewoonweg niet in. Het zou mooi zijn als de rechter dat ook vindt.

De Franstalige autobiografie van Zara is getiteld ‘Je Suis Zara Whites Mais Je Me Soigne’