Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

De laatste dag van het schooljaar

  •  
29-06-2012
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
Nieuwe ronde nieuwe kansen...
De laatste dag vandaag. De laatste dag van het schooljaar waar ik als een berg tegen op zag. Achteraf blijkt dat het een gevalletje ‘nieuwe ronde, nieuwe kansen’ was. Maar weet dat maar eens vooruit als moeder van een kind dat bijzondere afstemming vraagt van zijn omgeving.
Gijs is vandaag brugklasser-af. Net als dat hij vorig jaar basisschoolkind-af was. Zo knap dat hij met autisme overeind kon en kan blijven op de scholen in onze buurt die niet gespecialiseerd zijn, maar waar wel mensen werken met een groot hart en een nieuwsgierige aard.
Ook dit jaar waren er periodes dat het bergaf ging. Vervelende periodes die me tot in mijn kern raakten. De dalen waren dan wel diep, het waren er minder en de weg omhoog konden we sneller dan vroeger vinden. De mensen langs de kant duwden ons omhoog, riepen bemoedigende woorden en stonden klaar met pleisters en energierijk voedsel. Het hele zorgteam van de middelbare school zorgde ervoor dat Gijs ‘gewoon’ kon zijn. 
Daarom bracht ik vorige week bloemen voor ze mee, tijdens het laatste gesprek van dit schooljaar. Dat dit ook daadwerkelijk het laatste gesprek met hen zou worden, wist ik toen niet. Twee van de drie mensen werken volgend jaar ergens anders. Slik….
Dat niet alleen, uit toetsen die Gijs heeft gemaakt blijkt dat hij een opmerkelijk ontwikkelingsprofiel heeft. Op taal-gebied heeft hij een niveau dat hoort bij eind middelbare school, op reken-gebied beheerst hij sommige onderdelen niet eens op basisschoolniveau. Zijn mentor zoekt ter plekke precies uit waar er winst te halen is voor Gijs op rekengebied, en voor mij valt de puzzel in elkaar. Juist het elementaire rekenen (sommen maken en de tafels) beheerst hij niet: precies de periode op de basisschool waarin hij aan het overleven was en zeer regelmatig een dagje thuis moest bijkomen. De stof van groep 4 en 5 is nooit goed genoeg ingezakt, terwijl breuken en procenten (groep 7 en 8) geen geheimen voor hem kennen. Met de zomervakantie in het verschiet, zie ik al precies waar en wanneer we de achterstand weg kunnen werken. Voor het hoe vraag ik mijn collega’s van de basisschool waar ik werk.
Blijft nog de vraag met wie we volgendjaar op school samen kunnen werken aan een goede ontwikkeling van Gijs. De mentor belooft dat het goedkomt!
Gisteren kwam Gijs thuis ‘ik weet nu al dat het niks wordt volgend jaar’. O jee. ‘De nieuwe mentor, die kan dit niet met mij’. Agossie.
Ik ken de nieuwe mentor niet, maar de oude nog wel. Op zijn laatst werkdag mail ik hem en spreek de zorg van Gijs uit. Een uur later heeft hij het al samen met Gijs opgelost: ze hebben iemand gevonden die Gijs’ mentor kan en wil zijn. Uit zoveel mensen die ieder hun eigen lied zingen, voelt Gijs precies aan wie goed voor hem is.
En zo loopt de laatste schooldag over in de eerste vakantiedag. Gijs en ik zitten samen in de auto en luisteren naar de tafel-liedjes-cd van mijn collega-juf uit groep 5. 3 x 3 = 9 ieder zingt zijn eigen lied.
Dit artikel verscheen eerder op de weblog van Maddy Hulshof

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.