De lafheid van de politieke klasse is schrikbarend

Burgemeester Miranda de Vries is geweken voor het geweld. Er komt geen AZC in de gemeente Geldermalsen. De inspraakprocedure is gestopt. Daarmee heeft zij niet alleen zichzelf maar ook de burgerij de moord gesnoerd. De taal van de rellende horde, die een pogrom organiseerde voor het raadhuis, heeft wél gehoor gevonden. Dat is een belangrijk signaal aan de rest van Nederland. Vuurwerkbommen hebben tegenwoordig de kracht van argumenten.

Uit alle bevolkingsonderzoeken blijkt dat de meeste Nederlanders best met azc’s en vluchtelingen in de buurt kunnen leven. Het aantal vrijwilligers dat de nieuwkomers wil helpen bij de aanpassing bij het leven in Nederland is zo groot dat er zelfs wachtlijsten zijn aangelegd. De schijnwerpers zijn echter gericht op een schreeuwende en rellende minderheid die overal haar wil op weet te leggen t omdat de gemiddelde dorpsbestuurder reageert als een konijn op een koplamp, zodra het geweld en de bedreigingen beginnen.

Met de Haagse politici is het niet anders. Zij proberen op enkele uitzonderingen na hun huid te redden door zich als een soort Wilders-light te profileren. Met name Lodewijk Asscher en Halbe Zijlstra blinken uit in het toepassen van deze fatale strategie, waarmee zij zich alleen maar neerzetten als een B-merk, als een slap aftreksel van the real thing . En bovendien – nogmaals – de meerderheid van de Nederlanders in de kou laten staan. Woensdagochtend sloot Edith Schippers zich bij dit illustere tweetal aan door in een interview met de Volkskrant samenwerking met Wilders onwaarschijnlijk te noemen, maar uitsluiten wilde zij dat niet. De lafheid van de politieke klasse is schrikbarend. Niemand durft een grens te trekken. Niemand durft te zeggen: tot hier en niet verder.

Hoe dan? Door bij geweld de orde te herstellen. De relmakers, de vuurwerkgooiers en de dreigers zijn materiaal voor  politie en  justitie.  Bestuurders en volksvertegenwoordigers horen zich door dit tuig niet te laten intimideren. Het verdient antwoord noch gehoor.

Het is wél aan de politiek om zorgvuldige besluitvormingsprocessen op touw te zetten waarin de inspraak van de burgers een wezenlijk element is. Het is onverstandig om een en ander te beperken tot een lullig vergaderingetje in een klein zaaltje, waar zestig personen elk twee minuten spreektijd krijgen. Er zijn genoeg moderne manieren om de stem van de burgerij werkelijk te laten doorklinken om de argumenten van vóór- en tegenstanders van een azc serieus te wegen.

Zo ingewikkeld is dat toch niet. Om met wijlen president Roosevelt te spreken: het enige waar we bang voor moeten zijn, is angst.

En met deze uitspraak wens ik U fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar. Bij wijze van kaart dit.