Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

De mazzel van Messi

  •  
24-10-2012
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
Hoe het leven van een talent ook kan lopen....
Onlangs zag ik in een samenvatting de vijftiende hattrick van het fenomeen. Lionel Messi redde welhaast in zijn eentje de Catalaanse voetbaleer tegen Deportivo. Even, een héél kort moment, een close-up van zijn gezicht. En toen herkende ik hem. Ik heb bij Messi in de klas gezeten. Meerdere klassen zelfs. De eerste tot en met de vierde van de middelbare school.
Niemand die had toen nog ooit van Messi gehoord. Sterker nog, Messi moest nog geboren worden, maar ik heb hem toen gezien.
Mijn, onze, Messi, zat bij mij, ons, in de brugklas toen ik hem leerde kennen. Ik zal zijn naam niet noemen, evenmin de naam van onze school of de naam van de naamloze amateurclub waar hij bij voetbalde. Je weet nooit wat iemand leest die uit je beeld verdwenen is, en zijn herkenning van wat had kunnen zijn lijkt me te pijnlijk.
Hij zal toen in het D of C team gevoetbald hebben. In ieder geval D1 of C1, wellicht B op invalbasis. Ik gok op de laatste twee. Want in voetbaltalent was hij zijn jaren ver vooruit. In zijn eentje leidde hij ons brugklasteam naar de overwinning van het schoolvoetbaltoernooi in een finale waarin het team van een vijfde klas Havo bedwongen werd.
Toegegeven; het kwam op penalties aan en onze keeper aan wiens fanatisme en inzet zelfs Hans van Breukelen nooit zal kunnen tippen, zette het slotakkoord. Maar de inleidende ouverture werd geschreven door mijn Messi. Zijn passes waren gedurende het hele toernooi, voor een dertienjarige, adembenemend. Zijn positiespel was weergaloos, evenals zijn onbaatzuchtigheid. Maar bovenal was er de spelvreugde. De naïviteit. Het spel om het spel. Het aangeborene.
En nu zag ik Messi weer. Samengevat. De spelvreugde, het spel om het spel. En naar ik hoop: naïviteit. Naïviteit ondanks al die miljoenen waarvan hij weet dat ze kijken. De miljoenen die hij verdient.
Messi heeft mazzel gehad, denk ik dan. Ondanks zijn groeistoornis. Messi heeft geen vrienden gehad zoals ik. Hij liep niet iedere pauze schouder aan schouder naar het snoepwinkeltje met iemand die hem bevestigde in zijn twijfels en cynisme, in plaats van hem te wijzen op zijn talent en hoe hij met dit talent het leven naar zijn hand kon zetten. Hij is niet opgegroeid in een milieu waarin het hoogste goed was om een underachiever te zijn. Misschien had Messi wél iemand die hem vertelde dat hij het bier op veertienjarige leeftijd beter kon laten staan, tegen alle zuidelijke tradities in.
Ik, als erkende snoeiharde verdediger, kon mijn Messi niet tackelen. Ik kon hem niet vooruitschreeuwen naar het doel. Geen rugdekking voor mijn Messi. Alleen maar lol.
De doodsteek werd gegeven door Thea. Ik weet het, ik doe haar en haar vruchtbaarheid onrecht. Maar veroordeel niet haar en de voorliefde van vruchtbare tienermeiden voor getalenteerde goalgetters. Het leven kent zijn omstandigheden. Geen jaloezie met terugwerkende kracht. Evenzogoed werd mijn Messi op zeventienjarige leeftijd hoofd van een gezin en trad in dienst van het bedrijf van zijn vader.
Messi heeft mazzel gehad. Door mij, het Zuiden en zijn bier, door Thea, wordt hem nu niet de maat gehouden, kan hij onbevangen spelen zonder een nooit gekend idool te hoeven evenaren.
Misschien is Messi ook wel anders, heeft hij slechte vrienden herkend, bier of anderszins en Thea  afgewezen.
Maar onlangs herkende ik Messi en heb gevloekt.

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.