De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
De meesterzet van Sigrid Kaag
•
714 keer bekeken
• 
© cc-foto: Simply CVR
Kaag heeft nu de handen vrij in het bizarre politieke machtsspel dat al zes maanden aan de gang is en waarin ze tracht de macht van Rutte in te perken
Ik geef toe: ik had het niet zien aankomen dat Sigrid Kaag zou aftreden. Bij de VVD, waar ze haar harde woorden over Rutte op 1 april nog steeds emotioneel aan het verwerken zijn, waren de barbecues al opgestookt, klaar om Kaag te roosteren. Ze zou voortaan een toontje lager moeten zingen. Zo zien de VVD’ers je het liefst: je neemt een moreel standpunt in en dan blijkt dat in de praktijk lastig vol te houden. Dan ben je plots toch net zo slecht als zij. Leedvermaak met op de koop toe nog eens bevestiging van je eigen gelijk. Zo zou het nu gaan bij Kaag als ze aanbleef. Lekker puh.
Maar ze stapte op. Meteen nadat ze haar besluit bekend maakte viel het kwartje. Wat een meesterzet in het duistere politiek spel dat zich achter de Haagse rookgordijnen voltrekt! Rutte staat ineens minstens 2-0 achter. Hij bleef aan, terwijl de motie van afkeuring tegen hem inhoudelijk veel zwaarder was en de steun daarvoor in de Kamer veel groter. Kaag ging weg omdat ze twee stemmen tekort kwam. Rutte kreeg in april alle partijen tegen zich, minus zijn eigen VVD. Wie heeft hier nu nog recht van spreken als het om inhoud gaat?
Kaag heeft nu de handen vrij in het bizarre politieke machtsspel dat al zes maanden aan de gang is en waarin ze tracht de macht van Rutte in te perken. Het politieke landschap oogt als een tropisch eiland waar een orkaan doorheen is getrokken. Vrijwel niets meer staat overeind en wat er nog staat is zwaar gehavend. Zoals het kabinet Rutte, een gatenkaas bijeengehouden door… ja door wat. De ChristenUnie lijkt al eerder afscheid genomen te hebben van de coalitie. D66 doet nu nog voor de vorm mee. Blijft over Rutte zelf, met zijn hulphond Hoekstra die het spoor bijster is. De Kamer is in complete verwarring. Het kabinet luistert nergens meer naar want het is toch al afgetreden. Althans zo was het tot 19:45 vanavond. Nu is de situatie totaal veranderd.
Kaag kan zich de komende weken ontpoppen tot een nieuw soort leider. Iemand die met een half been in de coalitie staat en half in de oppositie maar geen last heeft van dubbele petten. Die verlost is van de ballast van het ministerschap. Die een beroep kan doen op moreel besef. Die nieuw leiderschap kan tonen in een land waar een alternatief voor Rutte al meer dan tien jaar afwezig is.
Laat me haar HJ Schoo-lezing van vorige week er bij pakken. Er ging vooral veel aandacht uit naar de sneren die ze daarin uitdeelde aan Rutte maar het is inhoudelijk een heel sterk verhaal en een blauwdruk van wat ons nu te wachten staat:
"Voor mij is leiderschap met zelfvertrouwen je waarden uitdragen en verdedigen. Krachtig je opvattingen uitdragen, steun winnen voor je idealen en open zijn over je afwegingen. Verder kijken dan politiek lijfsbehoud en en je partij ondergeschikt maken aan het publieke belang. Het voorrecht van je eigen positie inzetten voor diegenen zonder stem of kanaal. Leiderschap is voor mij dan ook het tegenovergestelde van regelen en ritselen zonder visie. ‘Waar het visioen ontbreekt, verwildert het volk,’ staat geschreven in de Spreuken. Als je de politieke managers te lang hun gang laat gaan, als politiek niet langer als middel wordt gezien maar als doel op zich, als beheren en accommoderen zijn uitgegroeid tot hoogste ideaal, betaalt de samenleving daarvoor de hoogste prijs."
"Als me iets is opgevallen in de jaren nadat ik terugkwam naar Nederland is het wel dat politiek hier wordt bedreven door koffie te drinken, relaties te managen, en binnenskamers spelletjes te spelen met partijpolitieke emotie. Het lijkt een politieke noodzaak, maar of het wenselijk is – en of je er daadwerkelijk iets mee bereikt – dat is de grotere vraag. (…) Het gehalte Haags gedoe in deze formatie is veel te hoog. Er lijkt meer tijd te worden besteed aan wat er geschreven wordt in de krant dan de geschiedenis die wij zelf willen schrijven. Ik voel me daar niet bij op m’n gemak."
"Ik sta al sinds de verkiezingen te popelen om over de inhoud zaken te doen, de idealen van D66 zo goed mogelijk in een regeerakkoord te krijgen, onze verkiezingswinst te vertalen naar een meer progressief regeerakkoord en een meer progressieve kabinetsploeg. De weken dat we met de VVD schreven aan het hoofdlijnenstuk gaven na maanden van politieke patstelling daarom eindelijk de energie om aan die inhoud te werken. Samen hebben wij het leeuwendeel van de grote tegenstellingen tussen onze partijen – de ene conservatief, de andere progressief – kunnen overbruggen. Dat gaf vertrouwen. (…) Het is voor mij dan ook moeilijk te bevatten dat we nu nog niet aan tafel zitten met de enthousiaste partijen."
"Het is nu de verantwoordelijkheid van de grootste partij om de impasse te doorbreken. De inhoudelijke steun en het politiek vertrouwen te herwinnen, met name van links. Dat is ook belangrijk voor de stabiliteit. Progressieve slagkracht in kabinet en parlement is in mijn ogen essentieel om de grote vragen van deze tijd – de klimaatcrisis en de kansencrisis – van antwoord en oplossingen te voorzien."
Kortom, dat gaan interessante algemene politieke beschouwingen worden volgende week.
Praat mee
0/1500