De methode-Hulspas en scorebordjournalistiek

Marcel Hulspas, a man for all seasons. Gaat regelmatig als een dolle tekeer tegen Geert Wilders, maar ook nooit te beroerd om de islam flink onder uit de zak te geven.

Zo ook in dit stuk waar hij zijn pijlen richt op de gruwelijkheden van de vrouwenbesnijdenis, de Verenigde Naties (bange club) afserveert en de lezer en passant iets leert over islamtheologie en de verrassend kleine rol die de Koran daarin feitelijk speelt.

Hulspas is meer dan een botte hond, dat staat vast. 

Toch vraag ik me af hoe dat nou in zijn werk gaat bij hem. Hulspas scoort graag goals, maar dan liefst in een doel dat hij precies op de voor hem meest gunstige plek heeft neergezet. Het applaus dat daarop volgt, klinkt eerder dof dan uitbundig. Vooral omdat zijn favoriete vijanden vaak al in de touwen bungelen voordat ze Hulspas’ bijzondere behandeling mogen ervaren.

Boven deze aflevering van de Wereld Volgens Hulspas hangt een groot bord. Daarop staat geschreven: “De islam is de enige religie waarbij vrouwenbesnijdenis diep in de bronnen verankerd ligt.” Een aansprekende teaser, dat wel.

Daarna gaat het echter meteen mis. Want hoezo “diep in de bronnen” als die ene overgeleverde vertelling (hadieth) van Mohammed als onbetrouwbaar geldt, en slechts een van de vier scholen van het islamitische recht vrouwenbesnijdenis als een verplichting ziet? Dat de andere scholen het “prima” vinden lijkt me een te boude bewering.

Had uitgezocht, denk ik dan, hoe invloedrijk die horror school is. Had geprobeerd iets nieuws toe te voegen aan de discussie. Invalshoeken en mogelijkheden genoeg. Of had op zijn minst even de zoektermen vrouwenbesnijdenis + islam ingetikt. Resultaat: de islam is geen blok beton, er wordt gediscussieerd. Zo hebben een aantal islamitische leiders op een conferentie in Caïro (2006) vrouwenbesnijdenis veroordeeld. Het is Moslims uit Europa tijdens de conferentie weliswaar niet gelukt de anti-besnijdenis uitspraak in een fatwa vervat te krijgen, en ja er waren ook halsstarrige leiders, maar het is een begin.

Even verder kijken dan de eigen neus lang is, had dus een beetje lucht gegeven aan de hel en verdoemenis preek van Hulspas. Dat is blijkbaar niet zijn bedoeling. De grote Religiecriticus waarschuwt nog één keer. Opletten mensen, het grote boze geloof dat we ooit voor de poorten van Wenen dachten te hebben afgeslagen, deugt nog steeds niet. Want vrouwenbesnijdenis. Wisten jullie dat nog niet? Dan weet je het nu. Het gelijk van de vismarkt.

Dat Hulspas (wetenschapper!) argumenteert is slecht schijn. Hij trekt geen conclusies uit de feiten, maar boetseert zijn materiaal net zolang tot de feiten zijn tegeltjeswijsheden bewijzen. Noem het provoceren voor gevorderden. Of scorebordjournalistiek. Ik krijg er in ieder geval een soort van oh-nee-niet-weer ervaring van.