De nieuwe ultra-rechtse Israëlische regering brengt vrede dichterbij

Op 14 mei is de nieuwe regering van Israël, Netanyahu IV, beëdigd. Ze bestaat uit het rechtse Likud, centrumpartij Kulanu, de rechts-nationalistische kolonistenpartij Het Joodse Huis en de ultra-orthodoxe partijen Shas en Verenigd Torah-Jodendom.

Het zal een grote teleurstelling zijn voor westerse politici, maar het ‘vredesproces’ en de tweestatenoplossing staan in Israël niet op de politieke agenda. Sterker nog, “het is dood, een farce”, schrijft journalist Asher Schechter in de Israëlische krant Haaretz. Netanyahu, die weet dat hij dat niet recht in het gezicht van de VS kan zeggen, kwam afgelopen week weer met een meesterlijke zet: hij wees Silvan Shalom aan om de gesprekken met de Palestijnse Autoriteit te hervatten.

Shalom, minister van Binnenlandse Zaken en vicepremier, staat bekend om de uitspraak: “We zijn allemaal tegen een Palestijnse staat, daar bestaat geen twijfel over”. Het is de ideale manier om de wereld te doen geloven dat Israël ‘in gesprek’ is met de Palestijnen, zonder dat daar ooit consequenties aan verbonden hoeven worden.  Het is alleen de vraag of Netanyahu er ook nu weer mee wegkomt.

Ayelet Shaked, de nieuwe minister van Justitie, plaatste vorig jaar een citaat van een voormalig adviseur van Netanyahu op haar Facebook, waarin het volledige Palestijnse volk tot vijand wordt verklaard en Palestijnse moeders worden dood gewenst, omdat zij slechts ‘kleine slangen’ zouden voortbrengen. Het leverde haar de bijnaam ‘minister van Genocide’ op. Gevreesd wordt dat zij de bevoegdheden van het Hooggerechtshof aan banden legt: Shaked wil het mogelijk maken dat de Knesset onwelgevallige uitspraken van het Hooggerechtshof naast zich neer legt.

En zij is niet de enige bewindspersoon die blijk geeft van extremistische ideeën. Eli Ben-Dahan, staatssecretaris van Defensie en verantwoordelijk voor het militaire bestuur op de Westelijke Jordaanoever, liet weten de inwoners van dit gebied, Palestijnen, ‘beesten’ te vinden. Tzipi Hotovely, de nieuwe plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken, gaf enkele dagen geleden een speech aan Israëlische diplomaten waarin ze zei te streven naar internationale erkenning van nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. “Dit land is van ons. Het hele land. En daar hoeven we ons niet voor te verontschuldigen.” En aan het plan van de minister van Defensie, Ya’alon, om Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever toegang tot openbare bussen te ontzeggen, wordt nog gesleuteld.

De opvattingen van de ministers van deze nieuwe regering zijn zo openlijk racistisch en antidemocratisch dat Netanyahu zijn eigen graf graaft. Tot nu toe zeggen Europa en de VS dat ze het Israëlische beleid, bijvoorbeeld het uitbreiden van illegale nederzettingen, ‘betreuren’ – maar tot actie leidt dat nooit. Deze keer zal de EU daarentegen niet meer berustend kunnen toekijken wanneer er in Israël apartheidswetten worden ingevoerd en de democratie verder wordt ondermijnd. En omdat, zoals gezegd, het vredesproces in Israël zelf volledig fictief is, zullen diplomatieke druk en economische sancties van buitenaf hier een beslissende rol in moeten spelen.

Het is de enige manier om de Israëlische regering de mensenrechten van de Palestijnen te laten respecteren en uiteindelijk geloofwaardige gesprekken met de Palestijnse Autoriteit in gang te zetten. Het etiketteringsbeleid voor producten uit illegale nederzettingen dat al langer op de Europese agenda stond, is een goed begin.

Met het vormen van dit ultrarechtse en extremistische kabinet heeft Netanyahu onbedoeld de eerste stap naar vrede gezet. En dat is het beste wat de Palestijnen én Israël in lange tijd is overkomen.